Bitwa pod Dziewałtowem
[1]
| Kampania rosyjska wojen napoleońskich
|
| Czas
|
28 czerwca 1812
|
| Miejsce
|
Dziewałtów na Wileńszczyźnie
|
| Wynik
|
zwycięstwo francusko-polskie
|
| Strony konfliktu
|
|
|
| Dowódcy
|
|
|
| Siły
|
| dywizja piechoty Claude'a Legranda, 5. Brygada Lekkiej Kawalerii gen. bryg. Bertranda Castexa, składająca się z francuskiego 20. Pułku Szaserów i polskiego 8. Pułku Lansjerów[1][2]
|
4 bataliony piechoty, 8 szwadronów kawalerii, 3 sotnie kozaków i 12 dział
|
|
| brak współrzędnych
|
Bitwa pod Dziewałtowem – bitwa stoczona 28 czerwca 1812 roku pomiędzy siłami francusko-polskimi a rosyjskimi w pierwszych dniach napoleońskiej inwazji na Rosję. Bitwa zakończyła się zwycięstwem wojsk inwazyjnych.
W bitwie brały udział jednostki II korpusu marszałka Oudinota, który ścigał wycofujący się z Litwy korpus Wittgensteina. Francuzi, po kilku starciach z wycofującą się rosyjską ariergardą, pod Dziewałtowem, 9 km od Wiłkomierza, napotkali opór jednostek gen. Kulniewa, które liczyły 4 bataliony piechoty, 8 szwadronów kawalerii, 3 sotnie Kozaków i 12 dział. Po dwóch godzinach walki Rosjanie zostali zepchnięci i oddziały francuskie wkroczyły na ulice Wiłkomierza.
Pomimo klęski, korpus Wittgensteina zdołał oderwać się od pościgu francuskiego.
Przypisy
Bibliografia
