PROFILBARU.COM

Biserka Rajčić
Бисерка Рајчић
Data i miejsce urodzenia	1940 ; Jelašnica
Zawód, zajęcie	tłumaczka, literaturoznawczyni
Narodowość	serbska
Alma Mater	Uniwersytet w Belgradzie
	Odznaczenia

Biserka Rajčić, cyr. Бисерка Рајчић (ur. 1940 w Jelašnicy k. Zaječaru) – serbska tłumaczka literatury polskiej.

Życiorys

Ukończyła studia filologiczne na Uniwersytecie Belgradzkim. Jest uczennicą i kontynuatorką prac translatorskich tłumacza literatury polskiej Petara Vujičicia. Tłumaczy z języka polskiego, rosyjskiego, czeskiego, słowackiego, a także bułgarskiego. Pracowała w Narodowej Bibliotece Serbii i w bibliotece Serbskiej Akademii Nauk i Sztuk SANU. Od 1967 współpracuje z Radiem Belgrad.

Jest autorką wielu esejów i artykułów poświęconych polskiej literaturze i sztuce, a w szczególności teatrowi. Bibliografia B. Rajčić obejmuje 1584 pozycje. W jej dorobku translatorskim jest 77 publikacji, z różnych dziedzin humanistyki. Na liście przetłumaczonych przez nią polskich autorów jest ponad 330 polskich pisarzy, a także filozofów i historyków. Przetłumaczyła wiele sztuk i omówiła twórczość m.in.: Stanisława Ignacego Witkiewicza, Witolda Gombrowicza, Tadeusza Różewicza, Sławomira Mrożka, Erwina Axera, Tadeusza Kantora, Krystiana Lupy, a także teksty teoretyków teatru: Jana Kotta, Jerzego Ziomka, Edwarda Csató, Konstantego Puzyny i innych.

W latach 2000–2004 wystawiono w jej tłumaczeniu Kartotekę Tadeusza Różewicza, Antygonę w Nowym Jorku i Czwartą siostrę Janusza Głowackiego, sztuki Ingmara Villqista i Krzysztofa Bizio.

Jest autorką monografii Cywilizacja polska – syntezy wiedzy o polskiej kulturze, wydanej w 2003 (wyd. Geopoetika, ISBN 86-7666-000-X) oraz książki „Moj Krakov”.

W 2015 w wydawnictwie Universitas ukazała się poświęcona jej książka, zatytułowana po prostu Biserka (czyli „Perełka”). Jej autorem jest Łukasz Mańczyk. Publikacja otrzymała laur Krakowskiej Książki Miesiąca.

Nagrody i wyróżnienia

Za swoją pracę B. Rajćić została uhonorowana:

nagrodą Jovana Maksimovicia za tłumaczenia z języka rosyjskiego (1984)^[1];
nagrodą ZAiKS-u (1989)^[1];
Srebrnym Krzyżem Zasługi (1991)^[1];
nagrodą im. Zbigniewa Dominiaka przyznawaną tłumaczom poezji polskiej na języki słowiańskie (2004)^[1];
nagrodą im. Stanisława Ignacego Witkiewicza za propagowanie polskiej kultury teatralnej na świecie (2007)^[1];
nagrodą Transatlantyk Instytutu Książki przyznawanej najwybitniejszym tłumaczom literatury polskiej (2009)^[1];
honorowym obywatelstwem Krakowa na wniosek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (2018)^[2]^[3];
Odznaką Honorową „Bene Merito” (2022)^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Biogram tłumaczki na stronie Serbskiego Towarzystwa Literackiego. skd.rs. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
↑ BeataB. Kołodziej BeataB., Tłumaczka Biserka Rajcić honorową obywatelką Krakowa [online], dzieje.pl, 5 czerwca 2018 [dostęp 2022-12-19] .
↑ Kraków. Biserka Rajčić i prof. Janusz Skalski honorowymi obywatelami miasta = 2018-06-04 [online], gazetakrakowska.pl, 25 kwietnia 2018 .
↑ Decyzja nr 146 Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 13 grudnia 2022 w sprawie nadania Odznaki Honorowej „Bene Merito”.

Bibliografia

Podróże z Ryszardem Kapuścińskim, część 2. Opowieści czternastu tłumaczy. Kraków: 2009. ISBN 978-83-240-1190-2. (alb.).
Jerzy Sadecki, Transatlantyk dla Biserki Rajčić, Rzeczpospolita 6 VI 2009.
Biogram tłumaczki na stronie Serbskiego Towarzystwa Literackiego. skd.rs. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].