Beta Crateris
| β Crt
|
Położenie w gwiazdozbiorze
|
| Dane obserwacyjne (J2000.0)
|
| Gwiazdozbiór
|
Puchar
|
| Rektascensja
|
11h 11m 39,488s
|
| Deklinacja
|
-22° 49′ 33,06″
|
| Paralaksa (π)
|
0,00959 ± 0,00066″[1]
|
| Odległość
|
340 ± 25 ly
104,3 ± 7,7 pc
|
| Wielkość obserwowana
|
4,461m[1]
|
| Ruch własny (RA)
|
2,52 ± 0,45 mas/rok[1]
|
| Ruch własny (DEC)
|
−100,22 ± 0,44 mas/rok[1]
|
| Prędkość radialna
|
5,60 ± 0,50 km/s[1]
|
| Charakterystyka fizyczna
|
| Rodzaj gwiazdy
|
podolbrzym
|
| Typ widmowy
|
A2 III[2]
|
| Masa
|
2,9–3,0 M☉[2]
|
| Promień
|
5,1 R☉[2]
|
| Jasność
|
147 L☉[2]
|
| Wiek
|
350 mln lat[2]
|
| Temperatura
|
8954 K[2]
|
| Alternatywne oznaczenia
|
|
|
Beta Crateris (β Crt) – gwiazda w gwiazdozbiorze Pucharu. Znajduje się około 340 lat świetlnych od Słońca.
Nazwa
Ciąg gwiazd od Beta Crateris do Kappa Hydrae nosił arabską nazwę Al Sharasif, z arabskiego الشراسف al-sharāsif „żebra (Hydry)”. Beta Crateris była pierwszą z nich[3][4].
Charakterystyka
Beta Crateris to biały podolbrzym (nie olbrzym, jak wskazuje oznaczenie klasy jasności) typu widmowego A2[2] o obserwowanej wielkości gwiazdowej 4,46m[1]. Ma masę około 3 M☉ i stosunkowo niedawno zakończyła syntezę wodoru w hel w jądrze, trwającą około 350 milionów lat[2].
Gwiazda ta ma towarzysza, białego karła trzynastej wielkości gwiazdowej (13,4m), o masie 0,43 M☉ i promieniu około trzy razy większym od Słońca. Mała masa tego karła jest zagadką – jako że gwiazda ta zakończyła już swe życie, musiała być pierwotnie masywniejsza niż podolbrzym Beta Crateris A; teorie ewolucji gwiazd wskazują, że pozostałość po takiej gwieździe winna mieć masę około 0,7 M☉. Być może w układzie doszło do wymiany masy pomiędzy składnikami, choć jest ona mało prawdopodobna przy dużej odległości między nimi[2].
Zobacz też
Przypisy
