Po maturze zatrudnił się w przedsiębiorstwie handlu winem M. Kempinski & Co., założonym przez brata Moritza w 1862 we Wrocławiu. W 1872 przeprowadził się wraz z żoną do Berlina, gdzie założył podobną firmę, również pod nazwą Kempinski (za zgodą brata). Przedsiębiorstwo osiągnęło spory sukces i szybko stało się znane także poza granicami miasta.
W 1889 otworzył największą w wówczas Berlinie restaurację. Kempinski był zwolennikiem koncepcji „luksus dla każdego” – dawał połowę porcji za połowę ceny. W niektóre dni jego lokal odwiedzało nawet 10 000 ludzi.
Ponieważ małżeństwo Kempinskich nie miało męskich potomków uprawnionych do dziedziczenia, do firmy wszedł zięć Bertholda, Unger, i wkrótce przejął przedsiębiorstwo. Funkcjonuje ono nadal pod nazwą Kempinski (mimo przymusowej aryzacji(inne języki) jego firmy w czasach nazizmu).