Behem II

Behem II (Behm II, Bem) – polski herb szlachecki.

Opis herbu

Na tarczy czterodzielnej w krzyż w polach I i IV czerwonych baran srebrny w lewo; w polach II i III srebrnych gryf zielony.

W klejnocie nad hełmem w koronie z prawej pół gryfa zielonego^[1], z lewej pół barana wspiętego, srebrnego, w lewo.

Labry: Czerwone, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki

Nieznane pochodzenie herbu^[2].

Herbowni

Behem – Behm.

Zobacz też

• Behem

Przypisy

1. Tadeusz Gajl podaje gryfa bez łap, ale Juliusz Karol Ostrowski, na którego się powołuje, podaje gryfa bez uszczerbień.
2. Juliusz Karol Ostrowski przypisuje nadanie herbu Behem II Piotrowi Behemowi, jednak Tadeusz Gajl powołując się na Niesieckiego, Siebmachera i Szymańskiego przypisuje Piotrowi Behemowi herb Behem. Podobnie podaje Adam Boniecki oraz strona internetowa o rodzinie i herbie

Bibliografia

• Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1. Brak numerów stron w książce

Linki zewnętrzne

Zobacz w Wikiźródłach hasło Behem w Encyklopedii staropolskiej

• Herb Behem II z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla