Bedtime Story – trzeci singel promujący album Madonny pt. Bedtime Stories. Utwór został napisany przez Nellee Hoopera, Björk i Mariusa de Vriesa, a wyprodukowany przez Madonnę i Nellee Hoopera. Singel wypadł bardzo słabo na światowych listach przebojów. W Stanach Zjednoczonych stał się pierwszą piosenką Madonny od 11 lat, która ominęła pierwszą czterdziestkę najlepszych singli.
Do utworu został zrealizowany teledysk którego reżyserią zajął się Mark Romanek. Powstawał on w dniach 5-10 grudnia1994 w Universal Studios w Universal City (Kalifornia). Jego premiera odbyła się w specjalnie przygotowanym na tę okazję programie MTVMadonna's Pyjama Party. Wideoklip, nakręcony z ogromnym rozmachem jest jedynym takim, w którym można zaobserwować taką mnogość wizerunków piosenkarki. Nakręcenie wypełnionego efektami specjalnymi, oryginalnego wideoklipu kosztowało blisko 5 mln $. Nikt do tej pory nie przeznaczył na nakręcenie teledysku aż tylu pieniędzy. Niestety ogromny wkład jaki włożono w jego produkcję nie został doceniony przez krytykę. Teledysk nie dostał ani jednej nominacji do nagród MTV Video Music Awards.
Oprócz wielu nawiązań do surrealizmu, w teledysku pojawia się również odwołanie do fenomenu świadomego snu, tj. takiego, w którym śniący jest świadomy, że śni (ang. lucid dream). Słowo "lucid" pojawia się na ekranie zaraz po komunikacie "welcome". Badania naukowe nad świadomym snem z udziałem ochotników rozpoczęły się w latach 70. XX wieku i polegały głównie na obserwacji śniących oraz próbach komunikacji, gdy wciąż pozostawali w fazie snu.
Inspiracją dla Madonny była sztuka obrazu. Doceniła wyrażane piękno takich artystów jak Leonora Carrington czy Remediosa Varo.
Po raz pierwszy Madonna wykonała Bedtime Story na rozdaniu brytyjskich nagród Brit Awards, 20 lutego1995 roku, czyli kilka dni po wydaniu.
Gwiazda ubrana była w srebrną długą suknie, a jej włosy zostały specjalnie przedłużone, tak aby wyglądały jak anielskie. Podczas występu piosenkarka stała w jednym miejscu, a z każdej strony wiał wiatr. Obok niej oryginalną choreografię wykonywało dwóch tancerzy.
Występ na Brit Awards był jak na razie ostatnim wykonaniem piosenki. Dopiero podczas trasy Re-Invention w 2004 roku, Królowa Popu zdecydowała się umieścić piosenkę w setliście, ale tylko jako wideo interlude (nagranie, oddzielające jedną część show od drugiej). W tym celu wykorzystano remiks Orbital Mix, umieszczony na singlu CD.
Linki zewnętrzne
Okładka. upload.wikimedia.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-13)].