Basteja Archonattiego
(niem.) Alte Bastion, Ruine der Bastion
[1]
 nr rej. 338 z 13 listopada 1956 roku
|
Wewnętrzna część bastei
|
| Państwo
|
 Polska
|
| Województwo
|
 dolnośląskie
|
| Miejscowość
|
Lwówek Śląski
|
| Adres
|
al. Wojska Polskiego 26a
|
| Typ budynku
|
basteja
|
| Architekt
|
Hieronim Archonatti Starszy
|
| Rozpoczęcie budowy
|
XVI wiek
|
| Ukończenie budowy
|
XVI wiek
|
| Zniszczono
|
częściowo w XVII – XIX wieku
|
| Odbudowano
|
1935
|
Położenie na mapie Lwówka Śląskiego |
Położenie na mapie Polski |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego |
Położenie na mapie powiatu lwóweckiego |
Położenie na mapie gminy Lwówek Śląski |
 51°06′38,3″N 15°35′25,1″E/51,110639 15,590306
|
Basteja Archonattiego w Lwówku Śląskim (właśc. Basteja H. Archonattiego[2]) – zabytkowy, dawny element średniowiecznych fortyfikacji miejskich. W XVI wieku został przebudowany i dostosowany do ówczesnych standardów wojennych. Basteja posiada otwory strzelnicze dostosowane do broni palnej i armat[3].
Historia
Na początku XV wieku wybudowano drugi – zewnętrzny pierścień murów miejskich (dostosowany do korzystania z broni palnej), który stał się najważniejszym wzmocnieniem średniowiecznego zespołu obronnego Lwówka Śląskiego. Częściowo zachowaną i największą basteję zaprojektował w połowie XVI wieku włoski architekt Hieronim Archonatti Starszy z Mediolanu. W XVII wieku stare, zaniedbane, kamienne mury, pozbawione znaczenia militarnego zaczęły popadać w ruinę. Zaplanowano wyburzenie części murów, włącznie z Basztą Bramy Złotoryjskiej, które przeprowadzono pod koniec XIX wieku. Wyburzeń tych dokonano w celu usprawnienia komunikacji starego miasta z nowymi dzielnicami powstającymi poza murami miejskimi. W 1935 roku mury obronne, w tym również Basteję Archonattiego, poddano zabiegom konserwatorskim, a odcinek pierścienia wewnętrznego przy Baszcie Bramy Lubańskiej zrekonstruowano, jednak nie wzorując się na stanie pierwotnym obiektu[4].
Zobacz też
Przypisy
