Australian Cattle Dog

Australian Cattle Dog
Ilustracja
Australian Cattle Dog
Inne nazwy

Australijski pies pasterski, Australian Blue Heeler, Australian Queensland Heeler

Kraj patronacki

Australia[1]

Wymiary
Wysokość

46 – 51 cm (psy),
43 – 48 cm (suki)[2]

Klasyfikacja
FCI

Grupa I, Sekcja 2,
numer wzorca 287

AKC

Herding

ANKC

Grupa 5 – (Working Dogs)

CKC

Grupa 7 – (Herding Dogs)

KC(UK)

Pastoral

NZKC

Working

UKC

Herding Dog

Wzorce rasy
Multimedia w Wikimedia Commons

Australian Cattle Dog – jedna z ras psów, należąca do grupy psów pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana do sekcji psów zaganiających. Według klasyfikacji FCI podlega próbom pracy[3]. Typ wilkowaty[1].

Australian Cattle Dog jest psem silnym i zwinnym, o masywnej budowie, wyhodowanym w Australii do pędzenia bydła podczas długich i wyczerpujących wypraw na targ. Jego podstawowymi zaletami są: wytrzymałość i wszechstronność w pracy. Pracuje cicho i często samodzielnie, kontrolując bydło dokładnie i z niewielkim wysiłkiem. Jest sprawny i czujny, mało szczekliwy. W kraju swojego pochodzenia jest popularnym psem rodzinnym[potrzebny przypis].

Wygląd

Australijski pies pasterski o umaszczeniu dereszowatym błękitno-rudym

Mocno zbudowany, zwarty, proporcjonalny. Wytrzymały i odporny. Odważny, inteligentny, czujny, o silnym instynkcie stróżowania i obrony.

  • Głowa: czaszka szeroka, stop łagodny, choć wyraźnie widoczny. Szczęki mocne, o przylegających wargach. Nos czarny
  • Oczy: średniej wielkości, owalne, ciemnobrązowe, dość szeroko osadzone.
  • Uszy: stojące, średniej wielkości. Szerokie u nasady, umięśnione, postawione, w kształcie łagodnego trójkąta. Osadzone szeroko, skierowane na zewnątrz, ruchliwe i sztywno wzniesione w czasie czuwania. Wnętrze ucha dość dobrze owłosione.
  • Tułów: dobrze umięśniony. Stosunek długości do wysokości 10:9. Linia grzbietowa jest prosta, grzbiet mocny z żebrami płaskimi i wygiętymi do tyłu.

Szata i umaszczenie

Szata jest krótka, dwuwarstwowa; twardy i przylegający włos okrywowy, gęsty podszerstek. Błękitne dereszowate lub rude dereszowate. Psy błękitne zwykle mają podpalane znaczenia. Mogą występować łaty na głowie: czarne u psów błękitnych i rude u rudych dereszowatych, preferowane symetryczne rozłożenie łat. Łaty na ciele są dopuszczalne, ale niepożądane.

Wiek

Psy tej rasy żyją stosunkowo długo. Najdłużej żył pies o imieniu Bluey, który umarł w roku 1939 mając 29 lat i pięć miesięcy.[4].

Przypisy

  1. ↑ a b Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. s. 60.
  2. ↑ David Taylor: Księga psów. s. 130-131.
  3. ↑ Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 78.
  4. ↑ Guinness Book of World Records 2010

Bibliografia

  • Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
  • Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 136. ISBN 83-7073-122-8.
  • Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09354-7.
  • David Taylor: Księga psów. Warszawa: Świat Książki, 1995. ISBN 83-7129-102-7.

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!