Au clair de la Lune – francuska piosenka ludowa z XVIII wieku. Kompozytor oraz autor utworu są nieznani. Została przetłumaczona na wiele języków. Piosenka została po raz pierwszy nagrana w 1860 roku przez Édouarda-Léona Scotta de Martinville, na fonautografie[1] (urządzenie do nagrywania dźwięku). To najstarsze znane nagranie ludzkiego głosu. Pierwszy wers piosenki jest bardzo popularny we Francji i na świecie, wyrażony w licznych adaptacjach, odniesieniach, przeróbkach i cytatach. Piosenka znajduje się na liście najpopularniejszych kołysanek świata.
Tekst piosenki
Język francuski
|
Język polski
|
Au clair de la lune
|
Przy świetle księżyca
|
"Au clair de la lune,
Mon ami Pierrot,
Prête-moi ta plume
Pour écrire un mot.
Ma chandelle est morte,
Je n'ai plus de feu.
Ouvre-moi ta porte
Pour l'amour de Dieu."
|
W świetle księżyca,
Pierrot, mój przyjacielu,
Pożycz mi swoje pióro,
Aby napisał słowo.
Moja świeczka zgasła,
Nie mam już światła.
Otwórz mi swoje drzwi
Na miłość boską
|
Au clair de la lune,
Pierrot répondit :
« Je n'ai pas de plume,
Je suis dans mon lit.
Va chez la voisine,
Je crois qu'elle y est,
Car dans sa cuisine
On bat le briquet. »
|
W świetle księżyca
Pierrot odpowiedział:
,,Nie mam pióra,
Jestem w swoim łóżku
Idź do swej sąsiadki,
Myślę, że ona tam jest,
Gdyż w jej kuchni
Ktoś rozpala zapalniczkę.
|
Au clair de la lune,
L'aimable Lubin
Frappe chez la brune,
Elle répond soudain :
— Qui frapp' de la sorte ?
Il dit à son tour :
— Ouvrez votre porte
Pour le dieu d'amour !
|
W świetle księżyca,
Miły Lubin;
Puka do drzwi brunetki,
Ona nagle odpowiada:
-Kto tak puka?
Następnie odpowiada:
-Otwórzcie drzwi,
Bogu Miłości.
|
Au clair de la lune,
On n'y voit qu'un peu.
On chercha la plume,
On chercha le feu.
En cherchant d'la sorte,
Je n'sais c'qu'on trouva ;
Mais je sais qu'la porte
Sur eux se ferma…
|
W świetle księżyca
ledwo widać.
Szukano pióra,
szukano światła.
Podczas tych poszukiwań,
nie wiem co znaleźliśmy;
ale wiem, że drzwi
Zamknęły się za nami.
|
Niektóre źródła twierdzą, że w oryginalnej wersji słowo “plume” (pióro) brzmiało “lume” (archaizm oznaczający “światło” lub “lampa”).
Słowa piosenki
Po raz pierwszy, tekst piosenki został opublikowany w 1866 roku w zbiorze francuskich piosenek "Chansons nationales et populaires de France"[2].
W sztuce
- W 1804 roku Pierre-Auguste Vafflard zaprezentował na wystawie malarsko-rzeźbiarskiej obraz przedstawiający Edwarda Younga grzebiącego nocą swoją córkę. Anonimowy krytyk komentował monochromatyczny charakter tego obrazu tekstem:
Au clair de la lune
Les objets sont bleus
Plaignons l'infortune
De ce malheureux
Las! sa fille est morte
Ce n'est pas un jeu
Ouvrez-lui la porte
Pour l'amour de Dieu.
|
W świetle księżyca
Wszystkie rzeczy są niebieskie
Ulituj się nas nieszczęściem
tej biednej duszy
Niestety! Jego córka nie żyje.
To nie jest gra.
Otwórz jej drzwi
Na miłość boską.
|
- Au clair de la Lune - tytułowa komedia Jeana Eskara (1848-1921).
- Au clair de la Lune - wymyślona nazwa perfum Mary Watson z serii Sherlock BBC.
- Jedna z bohaterek niemieckiego horroru „Taste of the Night” śpiewa i słucha tej piosenki.
Przypisy