Arsenał w Stargardzie
nr rej. 355 z 12 września 1958
|
Arsenał, obecnie Archiwum Państwowe
|
Państwo
|
Polska
|
Miejscowość
|
Stargard
|
Adres
|
ul. Basztowa 2
|
Typ budynku
|
arsenał
|
Styl architektoniczny
|
gotyk
|
Kondygnacje
|
4
|
Ukończenie budowy
|
ok. 1500
|
Ważniejsze przebudowy
|
1635
|
Zniszczono
|
ok. 1915, 1945
|
Odbudowano
|
1936, 1974-1977
|
Właściciel
|
Archiwum Państwowe
|
Położenie na mapie Stargardu
|
Położenie na mapie Polski
|
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
|
Położenie na mapie powiatu stargardzkiego
|
53°20′14,5″N 15°02′55,5″E/53,337361 15,048750
|
|
Arsenał (lub Zbrojownia) – budynek położony w południowej części Starego Miasta w Stargardzie, o wymiarach 12,3 × 16,5 m, powstały ok. roku 1500. Ściany zostały udekorowane (podobnie jak baszta Morze Czerwone) układanymi z cegły zendrówki pasami rombowymi
Budynek początkowo jednokondygnacyjny w różnych okresach zmieniał swoją funkcję. W celu zwiększenia powierzchni z czasem wprowadzono drewniany strop, tworząc dwie kondygnacje. W przyziemiu znajdował się magazyn – zbrojownia, a pierwsze piętro służyło jako warsztat naprawy i produkcji sprzętu wojskowego.
Po pożarze w 1635 roku rozpoczęto przebudowę arsenału, w czasie której oparto sklepienie na dwóch sześciobocznych filarach. Powrócono także do konstrukcji jednopoziomowej. W XIX wieku ponownie przebudowano zbrojownię, przystosowując ją do więzienia. W czasie I wojny światowej obiekt uległ zniszczeniu, a odbudowany został dopiero w 1936 roku. Arsenał ponownie uległ zniszczeniu w czasie II wojny światowej.
Zbrojownię odbudowano w latach 1974–1977, a jej wnętrza przystosowano do funkcji Archiwum Państwowego.
Stargardzki Arsenał stanowi unikat na Pomorzu, ponieważ w żadnym z miast nie zachowała się budowla o podobnym przeznaczeniu.
Bibliografia
- Ober M., Stargard Szczeciński, Warszawa 1988, s. 47-48.
- Olszewski E., Stargardzkie abc, Stargard 2001, s. 11.
- Zenkner J., Stargard. Klejnot na Pomorskim Szlaku, Stargard 2006, s. 65-66.
- kursywą zaznaczono obiekty nieistniejące