Argonny rozciągają się na długości 100 km z południa na północ między górną Aisne a górną Mozą. Pasmo ma 20-35 km szerokości i sięga 357 m n.p.m. Wschodnie stoki strome, zachodnie płaskie. Zbudowane z odpornych piaskowców z dolnej kredy. Poprzecinane głębokimi wąwozami. Porośnięte głównie lasami liściastymi; w dolinach występują także łąki i bagna.
Przed wybuchem II wojny światowej las został wybrany jako główny kierunek uderzenia wojsk zmechanizowanychIII Rzeszy w planowanej inwazji na Francję. Znaczne rozmiary lasu gwarantowały ukrycie w nim kilku dywizji pancernych. Francuzi nie spodziewali się, że Niemcy zaryzykują uderzenie pancerne w tym miejscu, w związku z czym nie podjęli właściwych przygotowań obronnych. Oddziały niemieckie, dowodzone początkowo przez Ericha Mansteina z powodzeniem wykorzystały przewagę i kilka dywizji minęło Linię Maginota wdzierając się w głąb Francji.
Słownik geografii świata: Tom I, A-M. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1977. Brak numerów stron w książce
Col. Raymond K. Bluhm Jr. (red.): US Army: A Complete History. New York: The Army Historical Foundation, 2010. ISBN 978-0-88363-640-4. Brak numerów stron w książce
