Antonín František Bečvařovský, także Beczwarowsky, Betzwarofsky[1] (ur. 9 kwietnia 1754 w Mladej Boleslavi, zm. 15 maja 1823 w Berlinie[1][2]) – czeski kompozytor.
Od 1767 roku kształcił się w rodzinnym mieście w kolegium prowadzonym przez pijarów[2]. W 1774 roku[2] wyjechał do Pragi, gdzie pobierał studia u Jana Křtitela Kuchařa[1]. W latach 1777–1779 był organistą praskiego kościoła św. Jakuba[1]. Od około 1780 do 1796 roku działał jako organista i kapelmistrz w Brunszwiku[1], następnie po krótkim pobycie w Bambergu osiadł w 1799 roku w Berlinie[2].
Zasłynął przede wszystkim jako autor pieśni do słów czołowych poetów niemieckich ówczesnej epoki (Johann Wolfgang von Goethe, Friedrich Schiller), wykazujących cechy romantyczne[1]. Ponadto skomponował m.in. trzy koncerty na klawesyn lub fortepian, 3 tria fortepianowe, szereg utworów fortepianowych i kameralnych, wiele o przeznaczeniu pedagogicznym[1]. Jego styl wykazuje cechy typowe dla muzyki 1. połowy XIX wieku, widać w nim wpływ twórczości takich kompozytorów jak Carl Maria von Weber[2].
Przypisy
Linki zewnętrzne
