Antoni Sobik

Antoni Sobik
Data i miejsce urodzenia

17 stycznia 1905
Gotartowice

Data i miejsce śmierci

23 czerwca 1994
Katowice

Wzrost

172 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
brąz Warszawa 1934 szabla druż.
Mistrzostwa Polski
złoto 1936 szabla ind.
złoto 1936 szpada ind.
złoto 1937 floret ind.
złoto 1939 floret ind.
złoto 1947 szabla ind.
złoto 1948 szabla ind.
złoto 1949 szabla ind.
złoto 1949 floret ind.
Nagrobek Antoniego Sobika na cmentarzu przy ul Francuskiej w Katowicach

Antoni Sobik (ur. 17 stycznia 1905 w Gotartowicach, zm. 23 czerwca 1994 w Katowicach) – starszy posterunkowy Policji Województwa Śląskiego[1], szermierz i trener szermierki, dwukrotny olimpijczyk.

Osiągnięcia w szermierce

Był wszechstronnym sportowcem, ale największe sukcesy odniósł w szermierce, w której startował od 1931 do 1953. Specjalizował się w szabli, choć walczył we wszystkich broniach. Dwukrotnie startował na igrzyskach olimpijskich. W Berlinie (1936) zajął 7. miejsce w indywidualnym turnieju szablistów, a w turnieju drużynowym był wraz z kolegami z reprezentacji czwarty. W Londynie (1948) odpadł w półfinale indywidualnego turnieju szablowego, a w drużynowym polski zespół został sklasyfikowany na 5.-8. miejscu. Sobik startował również w drużynowym turnieju szpadzistów (Polacy odpadli w ćwierćfinale).

W 1934 Sobik był brązowym medalistą mistrzostw świata w Warszawie (oficjalnie zawody tego cyklu rozgrywane są pod tą nazwą dopiero od 1937) w drużynowym turnieju w szabli[2], a na mistrzostwach świata w Budapeszcie (1933) zajął w drużynie 4. miejsce.

Ośmiokrotnie był indywidualnym mistrzem Polski:

Siedem razy zdobył tytuł drużynowego mistrza Polski: w szpadzie (1935, 1950), szabli (1947, 1948, 1949 i 1950) oraz we florecie (1951).

Był zawodnikiem klubów katowickich: Policyjnego (1931-1939), Pogoni (1945-1950) i Baildonu (1952-1953).

Osiągnięcia lekkoatletyczne

Sobik uprawiał także lekkoatletykę w latach 1920-1938. Był dwukrotnym wicemistrzem Polski w biegu na 400 metrów przez płotki (w 1933 i 1934) oraz dwukrotnym brązowym medalistą w sztafecie 4 × 400 metrów w 1934 i 1937. Poza tym osiem razy wystąpił w finałach mistrzostw Polski.

Jako lekkoatleta reprezentował kluby Sokół Żory (1920-1928), Sokół Bydgoszcz (1928-1929), Policyjny Klub Sportowy Katowice (1930) i Stadion Chorzów (1931-1938).

Osiągnięcia trenerskie

Będąc jeszcze czynnym zawodnikiem rozpoczął pracę jako trener szermierki w klubie Baildon Katowice. W 1956 uzyskał uprawnienia trenera 1. klasy, a w 1970 klasy mistrzowskiej. Współpracownik trenera kadry narodowej szablistów Janosa Keveya. Był przewodniczącym Rady Trenerów Polskiego Związku Szermierczego w latach 1964-1968. Trenował kadrę narodową szermierzy Maroka (1971-1973). Był także sędzią szermierczym.

W 1980 otrzymał honorowe członkostwo Polskiego Związku Szermierczego.

Od 1995 jest rozgrywany Memoriał Antoniego Sobika w szabli (początkowo w Katowicach, potem także w Rybniku i Gliwicach).

Przypisy

  1. Kalendarzyk 1937 ↓, s. 249.
  2. Fechten - Weltmeisterschaften (Säbel - Herren) [online], sport-komplett.de [dostęp 2024-01-15] (niem.).
  3. Mistrzostwa Polski w szermierce ww Wrocławiu w 1948 rozgrywane były w obsadzie międzynarodowej. Turniej szablistów wygrał Węgier Pál Kovács, a Sobik zajął w nim 2. miejsce.

Bibliografia

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!