Analgosedacja – jedna z form znieczulenia, polegająca na jednoczesnym zastosowaniu leków o działaniu uspokajającym i nasennym (sedacja) oraz leków o działaniu przeciwbólowym (analgezja). Stosowana przy bolesnych zabiegach diagnostycznych oraz w intensywnej terapii[1].
W warunkach ambulatoryjnych do analgosedacji używa się[1]:
Ze względu na cel uzyskiwania różnych efektów klinicznych analgosedację dzieli się na[1]:
- analgosedację minimalną, w trakcie której zniesiony jest lęk, zachowana jest prawidłowa odpowiedź na polecenia słowne,
- analgosedację umiarkowaną, ze wzmożoną sennością oraz próbą prawidłowej odpowiedzi na pojedyncze bodźce słowne lub dotykowe,
- analgosedację głęboką, w której pacjent śpi, zachowane są próby prawidłowej odpowiedzi na powtarzane bodźce dotykowe lub ból,
- znieczulenie ogólne, w czasie którego pacjent śpi, brak reakcji na bodźce bólowe.
Przypisy
Bibliografia