Alves dos Reis
Artur Virgílio Alves Reis
ok. 1925
|
Data i miejsce urodzenia
|
8 września 1896 Lizbona
|
Data i miejsce śmierci
|
9 czerwca 1955 Lizbona
|
Małżeństwo
|
Maria Luísa Jacobetti de Azevedo
|
|
Artur Virgílio Alves Reis (znany jako Alves dos Reis) (ur. 8 września 1896 w Lizbonie, zm. 9 czerwca 1955 tamże) – portugalski przestępca, skazany za fałszowanie pieniędzy, dokumentów oraz liczne oszustwa. Był odpowiedzialny za jedno z największych oszustw finansowych w historii, przeciwko Banco de Portugal w 1925[1].
Życiorys
Narodziny i wyjazd do Angoli
Urodził się we wrześniu 1896 roku, pochodził z dość biednej rodziny. W 1914, mając zaledwie 18 lat, wyjechał do Angoli w poszukiwaniu lepszych warunków finansowych. Firma jego ojca zbankrutowała, a dos Reis porzucił kurs inżynierski, na który uczęszczał. Poślubił Marię Luísę Jacobetti de Azevedo, członkinię zamożnej rodziny. W Angoli dokonał pierwszych przestępstw, w tym fałszerstwo dyplomu inżyniera budownictwa, elektryka i mechanika, wymyślając na ten cel nazwę szkoły znajdującej się w Oksfordzie, a także wykorzystanie czeków bez pokrycia[2].
Powrót do Lizbony
W 1922 wrócił do Lizbony i pracował dla importera amerykańskich samochodów, gdzie zdefraudował sto tysięcy dolarów. Aresztowano go, ale został zwolniony po dwóch miesiącach. W 1925 opracował plan wielkiego oszustwa, wskutek którego – wykorzystując fałszywe dokumenty – doprowadził do wprowadzenia na rynek ponad 100 milionów escudo. W swoim planie korzystał z pomocy wielu współpracowników, przy czym nie wszyscy byli wtajemniczeni w całości, stąd nie wszyscy zostali później skazani[2][3].
Aby dokonać przestępstwa sporządził fikcyjną umowę, według której Banco de Portugal zlecał druk banknotów. Sfałszował podpis i uzyskał zatwierdzenie dokumentu przez konsulaty Wielkiej Brytanii, Niemiec i Francji. Następnie przetłumaczył umowę na język francuski i sfałszował podpisy administracji Banco de Portugal. Wszystkie te sfałszowane dokumenty pozwoliły mu rozpocząć tworzenie nielegalnych banknotów 500 escudo w dużych ilościach. Pierwsza dostawa fałszywych banknotów zaczęła krążyć w lutym 1925 r. Wspólnicy pomagali w transporcie banknotów z Anglii do Portugalii[2]. Za te pieniądze Alves dos Reis postanowił założyć własny bank, Angola e Metrópole, w którym ulokował część pieniędzy[1]. Aby go założyć, sfałszował licencję i szereg innych dokumentów[2].
W 1925 roku Alves dos Reis zainwestował także
nabywając Palácio do Menino de Ouro (obecnie budynek British Council w Lizbonie), kilka farm i flotę taksówek. Nabył także około 10 000 z 45 000 akcji Banco de Portugal[2][1]. Podejrzanie władz portugalskich wzbudziła działalność Angola e Metrópole, który udzielał wielu pożyczek na niski procent mimo bardzo małej ilości depozytów. Doprowadziło to w grudniu 1925 do rozpracowania fałszerstwa i oskarżenia dos Reisa i jego współpracowników[3]. Po aresztowaniu próbował on sfałszować kolejne dokumenty, świadczące o tym, że Banco Portugal był zaangażowany w oszustwo. Gdy się to nie udało, próbował popełnić samobójstwo. W więzieniu przebywał do 1945[1].
Wpływ na rządy w Portugalii
Kwota 100 milionów escudo stanowiła równowartość mniej więcej jednego procenta ówczesnego produktu krajowego brutto Portugalii[1], więc wprowadzenie tych pieniędzy na rynek miało istotny wpływ na gospodarkę kraju. Oszustwo dos Reisa, obok machinacji koncernów tytoniowych, zdominowały debatę w portugalskim parlamencie w 1926. Niektórzy politycy podnosili głosy, że w oszustwo były zaangażowane władze portugalskie. Oskarżenia o korupcję w polityce i życiu codziennym były wykorzystywane przez prasę i przez całe spektrum polityczne w okresie powojennym, przyczyniając się do spadku zaufania do władz Pierwszej Republiki Portugalskiej i ostatecznie do obalenia rządu i wprowadzenia Narodowej Dyktatury w 1926[1][4].
Przypisy