W 1895 r. ukończył fakultet teologiczny na uniwersytecie w Ołomuńcu. Potem studiował w Jerozolimie i Bejrucie. Podróżował na Bliskim Wschodzie (do 1915 r.), gdzie odkrył Letni Pawilon Kasr Amra z freskami z 744 r.
Od 1900 docent, a w latach 1902–1909 profesor biblistyki na fakultecie teologicznym w Ołomuńcu. Potem profesor pomocniczych nauk biblijnych i języka arabskiego na uniwersytecie w Wiedniu (1909–1920).
W czasach I wojny światowej tajny cesarski radca z rangą generała-majora cywilnego.
W latach 1919–1938 profesor języka arabskiego i pomocniczych nauk orientalnych na fakultecie filozoficznym Uniwersytetu Karola w Pradze.
Był również wykładowcą w Anglii (1923–1924) i w Stanach Zjednoczonych (1926–1928). Jest autorem książek Po stopách událostí Starého Zákona (1906), Arabia Petraea (1907–1908), Quasajr (czy Quasr) Amra (1907), Mezi Eufratem a Tigridem (1935), Ve stínu křižáckého hradu (1935), S kočovníky do pouště (1941).
Bibliografia
E. Reich, Alois Musil, Praga 1930.
Josef Tomeš i kol., Český biografický slovník XX. století, t. 2, Praga 1999, ISBN 80-7185-246-5
