Alipiusz Słupnik

Święty
Alipiusz

święty mnich
Data i miejsce urodzenia	515 Adrianopolis
Data śmierci	ok. 614
Czczony przez	Kościół katolicki Cerkiew prawosławną
Wspomnienie	26 listopada (kat.) 26 listopada/9 grudnia (praw.)
Atrybuty	dzieciątko, słup, zwój

Alipiusz Słupnik, Alpiniusz Stylita łac. Alypius^[a], cs. Prepodobnyj Alipij Stołpnik) (ur. 515 w Adrianopolu w Paflagonii w dzisiejszej Turcji, zm. ok. 614)^[1] – święty Kościoła katolickiego i prawosławny, stylita.

Życiorys

Źródłem informacji na temat Alipiusza Słupnika jest jego życiorys spisany przez jednego z jego uczniów. Pochodził z Adrianopolis gdzie urodził się prawdopodobnie na początku VII wieku. Podawane są daty od 522 roku, a długość życia według źródeł wschodnich określana jest na 118 lat. Do trzydziestego roku życia pełnił posługę diakona i zarządzał miejscową świątynią. Porzuciwszy to zajęcie odbył dwuletnią pokutę na pustyni, a następnie rozpoczął wieść życie na słupie. Przez pięćdziesiąt trzy lata utrzymywał się w postawie stojącej. W sumie spędził na tej formie odosobnienia sześćdziesiąt siedem lat, (wg. innych źródeł 53)^[1] gromadząc wokół siebie uczniów obojga płci, którzy utworzyli dwa klasztory. Spotkania modlitewne zgromadzeń odbywały się siedem razy dziennie pod kolumną na której przebywał Alipiusz by wraz z nim wielbić Boga.

Został pochowany w zbudowanej przez siebie cerkwi św. męczennicy Eutymii. Przy relikwiach świętego odnotowano wiele cudownych uzdrowień.

Relikwie Alipiusza zostały przeniesione do klasztoru Kutlumus na Athos zaś w Konstantynopolu powstał klasztor pod jego wezwaniem.

Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 26 listopada.

Cerkiew prawosławna wspomina świętego mnicha 26 listopada/9 grudnia^[b], tj. 9 grudnia według kalendarza gregoriańskiego.

W ikonografii jest przedstawiany w stroju pustelnika. Jego atrybuty to dzieciątko nawiązujące do dostąpienia objawień Dzieciątka Jezus, słup przypomina o podjętej pokucie jako stylita, który zgodnie z tradycją trwał w pozycji stojącej 53 lata, zwój symbolizuje wskazówki jakie zostawił swoim uczniom i naśladowcom^[1].

Zobacz też

• Alipiusz (imię)
• kult świętych
• modlitwa za wstawiennictwem świętego
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
• święci prawosławni

Uwagi

1. W Martyrologium Rzymskim pojawia się prawdopodobnie przez pomyłkę Stylianos będący powieleniem postaci Alipiusza Słupnika za synaksarionem konstantynopolitańskim.
2. podwójne datowanie

Przypisy

1. Marecki i Rotter 2009 ↓, s. 60.

Bibliografia

• Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 1: A-C. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 114/115. ISBN 83-7097-271-3.
• mnich Alipiusz Stylita na cerkiew.pl (opr. Piotr Makal)
• Józef Marecki, Lucyna Rotter: Jak czytać wizerunki świętych leksykon atrybutów i symboli hagiograficznych. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 2009. ISBN 978-83242-0910-1. (pol.).

Linki zewnętrzne

• Antonio Borrelli Sant' Alipio (Stiliano) lo stilita. (wł.)
• Преподобный Алипий Столпник, Адрианопольский (ros.)

Encyklopedie internetowe (osoba):

• Britannica: biography/Saint-Alypius
• Treccani: alipio