Aleksandr Zasiad´ko

Aleksandr Zasiad´ko
Ilustracja
Tablica pamiątkowa w Doniecku
Data i miejsce urodzenia

7 września 1910
Gorłówka

Data i miejsce śmierci

5 września 1963
Moskwa

zastępca przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR
Okres

od 1958
do 1962

Przynależność polityczna

KPZR

minister przemysłu węglowego ZSRR,
Okres

od 28 grudnia 1948, 8 sierpnia 1955
do 2 marca 1955, 1956

Przynależność polityczna

KPZR

szef wydziału przemysłu węglowego Państwowego Komitetu Planowania ZSRR – minister ZSRR
Okres

od 24 maja 1957
do 31 marca 1958

Przynależność polityczna

KPZR

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Michaił Fiodorowicz Zasiad´ko (ros. Алекса́ндр Фёдорович Зася́дько, ur. 25 sierpnia?/7 września 1910 w Gorłówce, zm. 5 września 1963 w Moskwie) – radziecki polityk, zastępca przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR (1958–1962), Bohater Pracy Socjalistycznej (1957).

Życiorys

Urodzony w rodzinie górniczej, w latach 1924–1925 uczeń ślusarza, w 1927 ukończył szkołę przemysłową w Iziumie, a w 1935 Instytut Górniczy w Doniecku. Od 1931 członek WKP(b). Początkowo ślusarz w kopalni, później główny mechanik, pomocnik głównego inżyniera, główny inżynier i zarządca kopalni w Śnieżnem. Od 1939 szef kombinatu "Stalinugol", w latach 1935–1942 szef kombinatu "Mołotowugol", 1942–1946 zastępca ludowego komisarza przemysłu węglowego ZSRR i równocześnie szef kombinatu "Tułaugol" (1942–1943) i kombinatu "Stalinugol" (1943–1946), 1946–1947 zastępca ministra inżynierii przemysłu paliwowego ZSRR. Od 17 stycznia 1947 minister przemysłu węglowego zachodnich rejonów ZSRR, od 28 grudnia 1948 do 2 marca 1955 minister przemysłu węglowego ZSRR, następnie zastępca ministra przemysłu węglowego ZSRR. Od 8 sierpnia 1955 do 1956 ponownie minister przemysłu węglowego ZSRR, od 24 maja 1957 do 31 marca 1958 szef wydziału przemysłu węglowego Państwowego Komitetu Planowania ZSRR – minister ZSRR. Od 31 marca 1958 do 9 listopada 1962 zastępca przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR, równocześnie od 22 kwietnia 1960 przewodniczący Państwowej Rady Naukowo-Badawczej Rady Ministrów ZSRR. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 2 do 6 kadencji. Od 14 października 1952 do 14 lutego 1956 i ponownie od 31 października 1961 do śmierci członek KC KPZR. Zwolniony na wcześniejszą emeryturę ze względu na stan zdrowia. Pochowany na cmentarzu Nowodziewiczym.

Odznaczenia

Bibliografia

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!