Miasto (pueblo) zostało zajęte przez Arabów od VIII do XII w. W roku 1157 zostało odzyskane przez chrześcijan. W 1179 Alfons II Aragoński podarował zamek w Alcañiz Zakonowi z Kalatrawy jako wynagrodzenie za służbę przy Rekonkwiście pozostając do 1526 pod ich zarządem[2].
W 1411 po śmierci króla Martina I Ludzkiego bez potomstwa, szlachta aragońska zgromadziła się w Alcañiz, by ustalić kto musi wybrać nowego króla, gdzie i kiedy. Dzięki tej zgodzie, nazwanej Concordia z Alcañiz kilka miesięcy późnej w mieście Caspe został wybrany na króla Ferdynand z Antequera[3]. Dzięki temu wyborowi unikała się wojna domowa między królestwami Korony Aragonii. Mieszkańcy Alcañiz aktywnie uczestniczyli w zaspokojeniu buntowania Katalonii w 1640, dodając ludzi i pieniędzy. Król Filip IV wynagrodził Alcañiz wręczając mu prawa miejskie w 1652 roku[4]. Podczas wojen napoleońskich, karlisty i wojny domowy w Hiszpanii w tym mieście odbyły się zaciekłe walki.
.svg){kind=small}
