Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Acorn Electron

Acorn Electron
Zdjęcie komputera Acorn Electron
Komputer Acorn Electron
Typ

komputer domowy

Producent

Acorn Computers

Premiera

1983

Koniec produkcji

1985

Procesor

MOS 6502 2 MHz

Procesor graficzny

Ferranti Semiconductor ULA

Pamięć operacyjna

32 KiB RAM
32 KiB ROM

Nośnik danych

kaseta

System operacyjny

Acorn MOS

Ekran

tryby graficzne: 160×256 (4 lub 16 kolorów), 320×256 (2 lub 4 kolory), 640×256 (2 kolory), 320×200 (2 kolory), 640×200 (2 kolory); Tryby tekstowe: 40×25, 80×25 (2 kolory)

Wymiary

16×34×6,5 cm

Acorn Electron – domowy komputer 8-bitowy produkowany w latach 80. XX wieku przez przedsiębiorstwo Acorn Computers w Wielkiej Brytanii. Stworzony jako mniej kosztowna alternatywa dla edukacyjnego/domowego komputera BBC Micro tego samego producenta. Miał być konkurencją dla tanich komputerów na rynku brytyjskim, w tym szczególnie ZX Spectrum[1][2].

Komputer mógł uruchamiać programy napisane dla BBC Micro, ale z powodu ograniczeń sprzętowych nie dotyczyło to wszystkich pozycji.

Zapowiadany w 1982 roku, wprowadzony do sprzedaży 25 sierpnia 1983 roku w cenie 199 GBP[1].

W 1984 roku cena komputera została obniżona do 129 GBP[3], a w 1985 roku do 99 GBP[4], co pozwoliło na zwiększenie sprzedaży. Nie uratowało to jednak komputera przed wycofaniem z produkcji w tym samym roku.

Specyfikacja techniczna[5]

Wyposażony w procesor MOS 6502 taktowany zegarem 2 MHz.

W 32 KiB ROM znajdował się systemem operacyjnym Acorn MOS i interpreter języka BASIC BBC BASIC II.

Pamięć RAM o rozmiarze 32 KiB, z czego 20 KiB było dostępne dla użytkownika. By ograniczyć koszty, w komputerze zastosowano bardziej pojemne i tańsze układy pamięci dynamicznej RAM. Użycie tylko 4 kości RAM powodowało, że procesor musiał wykonywać dwa cykle odczytu, aby otrzymać całe 8 bitowe słowo. W efekcie dostęp do pamięci RAM był wolniejszy niż w BBC Micro. Problem ten nie dotyczył pamięci ROM.

Obsługa grafiki realizowana była przez układ ULA i umożliwiała wyświetlanie obrazu w następujących trybach:

  • Mode 0: 640×256 pikseli, 2 kolory (monochromatyczny)
  • Mode 1: 320×256 pikseli, 4 kolory
  • Mode 2: 160×256 pikseli, 16 kolorów
  • Mode 3: 80×25 znaków, 2 kolory (monochromatyczny)
  • Mode 4: 320×256 pikseli, 2 kolory (monochromatyczny)
  • Mode 5: 160×256 pikseli, 4 kolory
  • Mode 6: 40×25 znaków, 2 kolory (monochromatyczny)

Dostępna paleta barw obejmowała 8 kolorów. W trybie z 16 kolorami, 8 z nich były wybierane z palety, a pozostałe 8 były ich migającymi wersjami.

Układ ULA umożliwiał znaczną redukcję liczby układów scalonych w porównaniu do BBC Micro. Pozwoliło to na obniżenie kosztów produkcji. Oprócz grafiki, układ odpowiadał za:

  • zarządzanie dostępem do pamięci
  • generowaniem dźwięku
  • obsługę klawiatury
  • obsługę urządzeń peryferyjnych

Możliwości dźwiękowe były dość ograniczone i sprowadzały się do 1 kanału (7 oktaw) i programowego generatora szumu. Dźwięk wydobywał się przez wbudowany głośnik.

Komputer wyposażony był w złącza:

  • port rozszerzeń
  • gniazdo do podłączenia magnetofonu
  • gniazdo do podłączenia telewizora przez przewód antenowy
  • gniazdo do podłączenia monitora RGB
  • gniazdo z zespolonym sygnałem wideo

Rozszerzenia sprzętowe Acorn

Acorn Electron z rozszerzeniem Plus 1

Acorn oferował dodatkowe moduły rozszerzeń, które zwiększały możliwości komputera.

  • Plus 1: port dżojstika analogowego, 2 sloty na kartridże i łącze równoległe Centronics do podłączenia drukarki.
  • Plus 3: kontroler i stacja dysków 3½″

Opracowano również rozszerzenie Plus 2 dodające obsługę sieci Econet. Nie zostało nigdy wprowadzone do sprzedaży.

Przypisy

  1. a b Tony Smith: Acorn's would-be ZX Spectrum killer, the Electron, is 30. he Register. [dostęp 2024-03-01].
  2. Chris Curry of Acorn. „Practical Computing”, s. 62-63, 69, 71, 1982-10. (ang.). 
  3. Acorn slashes price of Electron by £70. „Electron User”. 2 (6), s. 5, 1985-03. (ang.). 
  4. "Dixons in pre-Xmas coup. „Electron User”. 3 (2), s. 5, 1985-11. (ang.). 
  5. Electron Service Manual ↓, s. 1-41.

Bibliografia

Kembali kehalaman sebelumnya