Abdallah ibn Muhammad al-Chakani (arab. أبو القاسم عبدالله بن محمد الخاقاني, zm. ok. 926/927 w Bagdadzie) – wyższy urzędnik kalifatu Abbasydów, który służył jako wezyr w latach 924–925.
Życiorys
Abdallah był synem byłego wezyra, Muhammada ibn Ubajda Allah al-Chakaniego, który pełnił tę funkcję w latach 912–913[1]. Natomiast dziadkiem Abdallah był Ubajd Allah ibn Jahja ibn Chakan, który również był wezyrem w latach 851-861 i 870-877[1].
Nad nadzorem ojca wraz ze swoim bratem, pełnił funkcję sekretarza[2]. Oprócz tego nadzorował administrację, podczas gdy ojciec był zajęty próbami zabezpieczenia własnej pozycji na dworze. Historycy jednomyślnie opisują Abdallah i jego ojca jako leniwych i niekompetentnych[3][4]. Podkreśla to fakt, że w ciągu dwudziestu dni mianował siedmiu gubernatorów tego samego okręgu i wszyscy spotkali się przypadkiem w tej samej gospodzie w drodze na miejsce objęcia urzędu[5].
Ze względu na nie poradzenie sobie z wyzwaniami, został odwołany w listopadzie 925 roku przez ówczesnego regenta kalifatu Mu’nisa al-Muzaffara[1][6]. Zgodnie ze zwyczajem został uwięziony i zmuszony do zapłacenia grzywny. Po wyjściu na wolność zmarł w 926/927 roku[1].
Przypisy
Bibliografia
- Dominique Sourdel: Ibn K̲h̲āḳān. W: Bernard Lewis, Victor Louis Ménage, Charles Pellat, Joseph Schacht: The Encyclopaedia of Islam. T. III. Brill, 1971, s. 824. DOI: 10.1163/1573-3912_islam_COM_0329. OCLC 495469525. (ang.).
- Hugh N. Kennedy: The Reign of al-Muqtadir (295–320/908–32): A History. Brill, 2013, s. 13-47, seria: Crisis and Continuity at the Abbasid Court: Formal and Informal Politics in the Caliphate of al-Muqtadir (295-320/908-32). ISBN 978-90-04-25271-4. [dostęp 2024-11-02]. (ang.).
- Maaike van Berkel, Nadia Maria El Cheikh, Hugh Kennedy, Leitzia Osti: Crisis and Continuity at the Abbasid Court: Formal and Informal Politics in the Caliphate of al-Muqtadir (295-320/908-32). Leiden: Brill, 2013, s. 18-257. ISBN 978-90-04-25270-7. [dostęp 2024-11-02]. (ang.).
