7. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych odbył się w 1980 w Gdańsku. Na festiwalu miał miejsce pierwszy publiczny pokaz filmu dokumentalnego Robotnicy ’80 o strajku w Stoczni Gdańskiej w sierpniu 1980[1].
Filmy konkursowe
- Bez miłości, reż. Barbara Sass
- Constans, reż. Krzysztof Zanussi
- Ćma, reż. Tomasz Zygadło
- Dzień Wisły, reż. Tadeusz Kijański
- Golem, reż. Piotr Szulkin
- Grzeszny żywot Franciszka Buły, reż. Janusz Kidawa
- Jeśli serce masz bijące, reż. Wojciech Fiwek
- Kobieta i kobieta, reż. Janusz Dymek i Ryszard Bugajski
- Ojciec królowej, reż. Wojciech Solarz
- Olimpiada ’40, reż. Andrzej Kotkowski
- Paciorki jednego różańca, reż. Kazimierz Kutz
- Pałac, reż. Tadeusz Junak
- Podróż do Arabii, reż. Antoni Krauze
- Przed odlotem, reż. Krzysztof Rogulski
- Rycerz, reż. Lech J. Majewski
- Spotkanie na Atlantyku, reż. Jerzy Kawalerowicz
- Ukryty w słońcu, reż. Jerzy Trojan
- Urodziny młodego warszawiaka, reż. Ewa Petelska i Czesław Petelski
- Wizja lokalna 1901, reż. Filip Bajon
- Wściekły, reż. Roman Załuski
- Zamach stanu, reż. Ryszard Filipski
- Zielone lata, reż. Stanisław Jędryka
Jury
Laureaci
Wielka Nagroda Festiwalu – Złote Lwy Gdańskie: Paciorki jednego różańca reż. Kazimierz Kutz
Nagroda Specjalna Jury: Krzysztof Zanussi Constans
Nagrody Główne – Srebrne Lwy Gdańskie:
Nagrody Indywidualne – Brązowe Lwy Gdańskie:
Nagroda Dziennikarzy: Filip Bajon Wizja lokalna 1901
Przypisy
Nagrody główne |
|
---|
Nagrody aktorskie |
|
---|
Nagrody techniczne |
|
---|
Nagrody dodatkowe |
|
---|
Lata |
|
---|