W 1997 roku, w związku z rozformowaniem 1 Brygady Radiotechnicznej, batalion został podporządkowany dowódcy 2 Brygady Radiotechnicznej w Bydgoszczy.
W grudniu 2001 roku rozformowano dowództwo batalionu i 142 kompanię radiotechniczną w Łagunach, a pozostałe pododdziały zostały włączone w skład 8 batalionu radiotechnicznego.
Odznaka stanowi czworobok o wymiarach 40x30 mm, wklęsłych bokach i ściętych narożnikach. Pokryty jest ciemnoniebieską, emalią na którego tle narysowany jest układ antenowy stacji radiolokacyjnej. W centrum odznaki nałożona owalna tarcza z zieloną, siatką, innego typu anteny stacji radiolokacyjnej, a na nią, kolejna tarcza z herbem Warszawy, zwieńczona złotą koroną. W dolnej części odznaki czarny numer i inicjały jednostki 4 brt.
Odznakę zaprojektował Andrzej Cwer i Paweł Skrzeczkowski, a wykonana została w pracowni grawerskiej Adama Sroki w Nowej Hucie[1].
60 lat Wojsk Radiotechnicznych. Zarys historii, oprac. zb. pod red. nauk. Zbigniewa Kuśmierka, Szefostwo Wojsk Radiotechnicznych Sił Powietrznych, Warszawa, 2011, ISBN 978-83-930536-7-4.
Paweł Piotrowski, System obrony powietrznej Polski w latach 1959-1990, część I, Lotnictwo Wojskowe. Magazyn Miłośników Lotnictwa Wojskowego Nr 2 (23), MAGNUM X Sp. z o.o., marzec-kwiecień 2002, ISSN 1505-1196, s. 32-36.
Zdzisław Sawicki, Jerzy Waszkiewicz, Adam Wielechowski: Mundur i odznaki Wojska Polskiego: czas przemian. Warszawa: „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08588-9.
