Na tej stronie znajduje się ukoronowana dwudzielna tarcza, na której z lewej strony umieszczono polskiego orła, a z prawej pogoń litewską, u góry, w półkolu napis:
Istnieją monety z brakującą pochwą jeźdźca pogoni[4].
Rewers
Na tej stronie w wieńcu umieszczono nominał 2, pod nim napis „ZŁOTE”, poniżej „POL•”, a na dole wieńca znak intendenta mennicy w Warszawie – K.G. (Karola Gronaua). Całość otoczona otokowym napisem:
Monetę bito w mennicy w Warszawie, w srebrze próby 593, na krążku o średnicy 26 mm, masie 9,09 grama, z rantem ząbkowanym, w nakładzie 170 990 sztuk[10][3].
↑KarolK.PlageKarolK., Monety bite dla Królestwa Polskiego w latach 1815–1864 i monety bite dla miasta Krakowa w roku 1835 XXXVIII tablic, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne i Numizmatyczne Komisja Numizmatyczna, 1972, s. 5-8.
↑ElżbietaE.KorczyńskaElżbietaE., BorysB.PaszkiewiczBorysB., Mennictwo XIX i XX w., Kraków: Polskie Towarzystwo Archeologiczne i Numizmatyczne Oddział w Krakowie, 1989, s. 362.
↑ abcJanuszJ.ParchimowiczJanuszJ., Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 102-104.
↑ abKarolK.PlageKarolK., Monety bite dla Królestwa Polskiego w latach 1815–1864 i monety bite dla miasta Krakowa w roku 1835 XXXVIII tablic, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne i Numizmatyczne Komisja Numizmatyczna, 1972, s. 28-29.