2 cm FlaK 30

2 cm Flak 30

Dane podstawowe
Państwo	III Rzesza
Producent	Rheinmetall-Borsig
Rodzaj	działo przeciwlotnicze
Dane taktyczno-techniczne
Kaliber	20 mm
Nabój	20 × 138 mm. B
Długość lufy	2300 mm (L/115)
Donośność	3700 m (pionowa, maksymalna) 2200 m (pionowa, praktyczna) 4800 m (pozioma)
Prędkość pocz. pocisku	900 m/s (pocisk o masie 0,132 kg) 830 m/s (pocisk o masie 0,148 kg)
Długość	2300 mm
Masa	450 kg (bojowa) 770 kg (marszowa)
Kąt ostrzału	-12° do +90° (w pionie) 360° ( poziomie)
Wysokość linii ognia	1080 mm (na kołach) 740 mm (po osadzeniu na ziemi)
Długość odrzutu	33–44 mm
Szybkostrzelność	280 strz/min (teoretyczna) 120 strz/min (praktyczna)
Obsługa	4-5 osób

2 cm Fliegerabwehrkanone 30 – niemieckie holowane, automatyczne działo przeciwlotnicze kalibru 20 mm. Armata 2 cm Flak 30 została skonstruowana w zakładach Rheinmetall-Borsig. Konstruktorzy tej firmy wykorzystali szwajcarską armatę Solothurn ST-5, dla której zaprojektowali nowe łoże. 2 cm Flak 30 był zasilany z 20 nabojowych magazynków pudełkowych, co w połączeniu z niewielką szybkostrzelnością teoretyczną skutkowało niską szybkostrzelnością praktyczną. Armaty tego typu miały także niską niezawodność i często się zacinały. W rezultacie od 1940 roku armaty 2 cm Flak 30 były zastępowane nowymi 2 cm Flak 38. Pomimo wprowadzenia do uzbrojenia 2 cm Flak 38, armaty 2 cm Flak 30 przetrwały w jednostkach do końca wojny. Poza Niemcami były używane przez armie Holandii i Chin.

Armata 2 cm Flak 30 była bronią automatyczną zasilaną nabojem zespolonym 20 × 139 mm. Łoże kołowe, do strzelania osadzane na trzech podnośnikach śrubowych. Celownik mechaniczny.

Zobacz też

• Wirbelwind

Bibliografia

• Stefan Pataj: Artyleria lądowa 1872-1970. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1975. Brak numerów stron w książce
• Chris Bishop: The Encyclopedia of Weapons of World War II. New York: Barnes £ Noble Books, 1998, s. 166. ISBN 0-7607-1022-8.