Łupek zieleńcowy z foliacją i laminacją (bardzo kruchy) Łupek zieleńcowy z foliacją i laminacją (ten sam) Łupek zieleńcowy – skały metamorficzne zwykle cienko złupkowane, z wyraźną foliacją powstałe w wyniku płytkiego metamorfizmu facji zieleńcowej (relatywnie niskie ciśnienia i temperatury) bazaltów i pokrewnych im skał wylewnych oraz ich tufów . Zwykle występują wraz z zieleńcami , od których odróżnia je wyraźnie widoczna foliacja .
Wietrzeją stosunkowo łatwo, dając gleby gliniaste o dość dobrej zasobności w składniki pokarmowe dla roślin. Gleby powstałe na wietrzejących łupkach zieleńcowych i zieleńcach mają często odcień czerwony.
Struktura : homeoblastyczna, drobno-, średnioblastyczna, granolepidoblastyczna lub granonematoblastyczna.Tekstura : kierunkowa - foliacja, laminacja .Skład: dominują chloryty , plagioklazy (głównie albit ) i epidot , ponadto mogą występować: kwarc , aktynolit , serycyt , stilpnomelan , węglany (kalcyt , dolomit , ankeryt ).
Barwa : skały zieleńcowe odznaczają się charakterystyczną ciemnozielonkawą barwą z odcieniem niebieskawym.
W Polsce łupki zieleńcowe i zieleńce występują licznie w metamorfiku kaczawskim (Pogórze Izerskie , Góry Kaczawskie , Pogórze Kaczawskie (między innymi Pomocne ), Przedgórze Sudeckie , Nizina Śląsko-Łużycka ) gdzie tworzą serię zieleńcową, powstałą wskutek metamorfizmu grubego kompleksu bazaltów wieku staropaleozoicznego .
.jpg)
.jpg)
