Właściwości pochodzą od dominujących składników, jakimi są kwarc i serycyt, jednak często są maskowane przez obecność innych minerałów np. chlorytu, czasami skaleni.
Łupki kwarcowo-serycytowe zaliczane są do produktów metamorfizmu regionalnego, powstały w wyniku słabego przeobrażenia osadów tufogenicznych, klastycznych i piroklastycznych. Pod wpływem nacisku wydają charakterystyczny chrzęst. Na powierzchniach spękań łupków często spotykane są igły czarnego szerlitu – minerału z grupy krzemianów, szczególnie dobrze widoczne po zmoczeniu skały.
Bibliografia
W. Ryka, A. Maliszewska, Słownik Petrograficzny (wyd. II popr. i uzup.), Wyd. Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1991, ISBN 83-220-0406-0
MarianM.KsiążkiewiczMarianM., Geologia dynamiczna, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1979, ISBN 83-220-0035-9, OCLC749201184. Brak numerów stron w książce
Przewodnik do ćwiczeń z geologii dynamicznej, WojciechW.Jaroszewski (red.), Warszawa: Wyd. Wydawnictwa Geologiczne, 1986, ISBN 83-220-0180-0, OCLC69636648. Brak numerów stron w książce