Lo Telescòpi espacial Hubble (HST segon sas siglas anglesas) es un telescòpi robotic localizat sus las broas exterioras de l'atmosfèra, en orbita circulara a l'entorn de la Tèrra a 593 km en dessús del nivèl de la mar, amb un periòde orbital d'entre 96 e 97 minutas. Foguèt enviat en orbita lo 24 d'abril de 1990 dins un projècte comun de la NASA e de l'ESA (Agéncia Espaciala Europèa). Lo telescòpi pòt obtenir d'imatges amb una resolucion espaciala optimala de 0,1 segonda d'arc.
L'avantatge de tenir un telescòpi mai enlà de l'atmosfèra ven principalament del fach qu'aital se pòdon anequelir los efièches de la turbuléncia atmosferica venent possible d'aténher lo limit de difraccion coma resolucion optica de l'instrument. A mai l'atmosfèra absorbís grandament la radiacion electromagnetica dins cèrtas longors d'onda, mai particularament dins l'infrarroge en demesir la qualitat dels imatges e en impossibilitar l'aquesiment d'espèctres dins cèrtas bendas caracterizadas per l'absorpcion de l'atmosfèra terrèstra. Los telescòpis terrèstres se veson tanben afectats per de factors meteorologics (preséncia de nívols) e la pollucion luminosa ocasionada per las grandas estructuras urbanas, çò que fa mermar las possibilitats d'implantacion de telescòpis terrèstres.
Descripcion tecnica
L'unitat a un pes d'aperaquí 11 000 kg, es de forma cilindrica e a una longor de 13,2 m e un diamètre maximal de 4,2 m. Lo còst del telescòpi arribèt (en 1990) a dos miliards de dolars US. Al començament un defaut dins lo poliment del miralh primari del telescòpi produsiguèt d'imatges leugièrament desfocalizats per encausa d'aberracions esfericas. Encara qu'aquel disfoncionament foguèt considerat en aquel temps coma una negligéncia importanta de la part del projècte, la primièra mission de servici pel telescòpi espacial poguèt installar un sistèma de correccion optica capabla de corregir lo defaut del miralh primari en aténher aital las especificacions de resolucion previstas al començament.
Lo telescòpi es un reflector de dos miralhs, que lo principal ten 2,4 m de diamètre. Per l'exploracion del cèl compren divèrses espectròmetres e tres camèras, una de camp estrech per tal de fotografiar de zònas pichonèlas de l'espaci (de brilhant feble per encausa de sa distància), una autra de camp ample per obtenir d'imatges de planetas e una tresena infrarroja.
Per la generacion d'electricitat se fan servir dos panèls solars qu'alimentan las camèras, los quatre motors emplegats per orientar e estabilizar lo telescòpi e los mecanismes de refrigeracion de la camèra infrarroja e l'espectromètre que trabalhan a -180 °C.
Dempuèi son lançament, lo telescòpi a recebut divèrsas visitas dels astronautas per tal de corregir d'errors divèrsas de foncionament e d'i installar de material addicional. Per encausa del fregament amb l'atmosfèra (plan tèuna a aquela altitud), lo telescòpi es a pèrdre de velocitat fòrça lentament, de tal biais que cada vegada qu'es visitat, la naveta espaciala lo deu butar cap a una orbita un brin mai nauta. Aital doncas se capita de mantenir l'orbita, qu'èra estada alterada pel fregament.
La mission seguenta de mantenença, la cinquena, prevista inicialament en 2006 foguèt annulada. Amb ela, èra previst que Hubble arribarà a la fin de sa vida utila en 2010, cinc ans mai tard que çò qu'èra previst. La fin de Hubble, fin finala, es incèrta, vist que depend de la vida dels giroscòpis, de las batariás e de la frenada atmosferica. La NASA prevei de lançar en 2012 un telescòpi de novèla generacion per tal de lo remplaçar.
Los imatges obtenguts amb lo telescòpi an porgit de pròvas de l'existéncia de planetas qu'orbitan al torn d'autras estelas.
Un cèrt nombre de las observacions qu'an menat al modèl actual de l'univèrs en expansion s'obtenguèron amb aqueste telescòpi en inclure de fòrtas evidéncias favorablas a l'existéncia de la matèria fosca de l'univèrs.
La teoria que la part màger de las galaxias encabisson un trauc negre dins son nuclèu es estat parcialament confirmada per d'observacions nombrosas.
En decembre de 1995, la camera de Camp Prigond de Hubble fotografièt una region de la talha d'una de trenta milions de parts de l'airal del cèl que conten divèrses milierats de galaxias. Un imatge semblant de l'emisfèri sud se prenguèt en 1998 e s'i pòdon apreciar de similituds notablas entre ambedós, çò qu'a enfortit lo principi que postula l'isotropia de l'Univèrs (valent a dire, que l'estructura de l'Univèrs es independenta de la direccion ont se pòrte l'agach).
.jpg)
