Nicolau de Cusa (en latin: Nicolaus Cusanus),(1401-1464) foguèt un filolosòfe, un teologian, un jurista un astronòme alemand.
Foguèt un dels primièrs umanistas dins los países alemands. Son òbra mai coneguda es De l'Ignorància Dòcta (en latin: De Docta ignorantia).
Vida
Joventut e estudis (1401-1424)
Nicolau de Cusa èra lo segond dels 4 enfants de Johan Krebs e Katherina Roemer.
Lo seu paire èra un batelièr amonedat[1]. Reçaupèt una bona educacion e, en 1415, dintrèt dins la Faculat de las Arts de l'Universitat de Heidelberg.
Reçaupèt son doctorat en drech canon a l'Universitat de Pàdoa.
A Pàdoa, rescontrèt Julian Cesarini e Domenico Capacica (ambedós se faguèron cardinals mai tard) e venguèt amic amb lo matematician Paolo dal Pozzo Toscanelli.
De Colonha al cardinalat (1425-1449)
Dintrèt dins l'Universitat de Colonha amb lo títol de doctor en drech canon en 1425.
Demorèt pas gaire a Colonha e s'en tornèt a Cusa ont venguèt lo secretari de Otto de Ziegenhain, elector de Trevèri. Aqueste lo nomenèt canonge e degan de Sant Florin de Coblença amb de nombrosas prebendas.
En 1427, foguèt mandat a Roma amb la dignitat de delegat episcopal.
En 1428, anèt a París per estudiar los escriches de Ramon Llull.
Òbras
Nicolau de Cusa escriguèt de nombrosas òbras.
Çaijos una seleccion de las òbras mai famosas.
- De auctoritate praesidendi in concilio generali (1434)
- De concordantia catholica (The Catholic Concordance) (1434)
- Reparatio kalendarii (1434/5)
- De Docta ignorantia (1440)
- De coniecturis (1441-2)
- Dialogus concludens Amedistarum errorem (1441)
- De Deo abscondito (1444/5)
- De quaerendo Deum (1445)
- De date patris luminum (1445/6)
- De transmutationibus geometricis
- De arithmetricis complementis (1445)
- De filiatione Dei
- De genesi
- Apologia doctae ignorantiae (1449)
- Idiota de mente (1450)
- De visione Dei (1453)
- De pace fidei (1453)
- De theologicis complementis(1453)
- De mathematicis complementis (1453)
- Caesarea circuli quadratura (1457)
- De beryllo (1458)
- De aequalitate (1459)
- De principio (1459)
- Reformatio generalis, (1459)
- De possest (1460)
- Cribratio Alkorani
- De non aliud (1462)
- De venatione sapientiae (1462)
- De ludo globi (1463)
- Conpendium (1463)
- De apice theoriae (1464)
Referéncias
- ↑ Donald F. Duclow, "Life and Works", in Christopher M. Bellitto, Thomas M. Izbicki, Gerald Christianson (Eds.), Introducing Nicholas of Cusa, A Guide to a Renaissance Man, Paulist Press, 2004, p25
