La capitala de l'illa e de la region autonòma es la vila de Funchal.
L'illa de Madèira es d'origina volcanica, o lo seu clima es subtropical ont buta una flòra exotica, economicament es largament tornat cap al torisme.
Geografia
Posicion geografica
L'illa de Madèira es una de las mai grandas de Macaronesia. La vila de Funchal, principal centre urban e pòrt de l'illa, se situa sus la còsta sud (32°38'29.8"N 16°54'45.6"W) e distanta de 685 km de la còsta africana (Cap de Sem, Marròc), 973 km de Lisbona, 520 km de Grand Canària, e 891 km de l'Illa de Santa Maria, la mai pròcha de l'archipèla dels Açòres. La longor maxim illa (oèst-èste) es de 53,90 km e una largor maxim (nòrd-sul) de 23 km.
Clima
Amb sa latitud e situacion, l'Illa da Madèira presenta totas las caracteristicas d'una illa subtropicala, s'encontra d'elements de las illas tropicalas dins la còsta sud e de las illas de climas temperats dins la còsta nòrd. Lo clima es subtropical sec o temperat mediterranèu, que dins uns punchs de la còsta sud, las temperaturas mejanas anadièras atenga de valors despassant 20 gras celsius. La temperatura de l'aga de mar, varia entre 26 en estiu e 17 en ivèrn. Los vents dominants venon d'oèst a nord-oèst en Invèrn, e de nòrd-èst es estiu (los alisis). Las precipitacion anadièras varia de 500 mm al sud-èst de l'illa a mai de 2 000 mm sus las còstas nòrd. Las illas Salvatjas que tanben son partida d'aquel archpèla an un clima desertic amb de precipitacions de mens de 200 mm per an.
Patges
L'illa es fòrça montanhosa, amb de vals prigonds enserrats entre de pics plan nauts e de bauces mai espandits per la còsta, qu'atenh 160 km de long. A l'altitud mejana es de 1 371,6 m, los sucs mai elevats sont lo Pico Ruivo (1 862 m) e lo Pico das Torres (1 853& m). Las prajas de sabla prim son raras. Lo tèrme èst, nomenat Ponta de São Lourenço es un cap alongat e relativament pauc elevat que se perlonga amb doas illòtas. Dins la còsta sud, a l'oèst de Funchal, se situa lo cap Girão, un dels mai nauts bauces del mond.
La Laurissilva, bòsc que cobriá l'illa abans la colonizacion foguèt gaireben tota brutlada pels primièrs colons, e sonque unas ectaras dins los vale al nòrd de l'illa demòra. Foguèt classificat coma Patrimòni de l'Umanitat per l'UNESCO em 1999. Lo bòsc actual conten d'espècias endemicas e tanben de plantas menadas pels colons, en mai de varietats tropicalas cultivadas, coma lo bananièr e lo passiflòra, entre autres. Lo solo volcanic es generalament fòrça fertil (près de 3 còps mai frtil qu'en Portugal Continental) e l'umiditat del mont favoriza o la creissença de una vegetacion exuberanta.
Las illas de l'archipèla de Madèira èran ja conegudas abans l'arribada dels portugueses, segon qualques referéncias coma la representacion d'aquelas sus de mapas. D'entres las òbras que se referisson a Madèira se nota de passatges del Libro del Conocimiento (1348-1349), òbra d'un fraire mendicant espanhòl ont las illas son referidas pel nom de Leiname, Diserta e Puerto Santo.
Um an aprés la descobèrta de Porto Santo per João Gonçalves Zarco e Tristão Vaz Teixeira, los dos que naveguèron amb Bartolomeu Perestrelo, arribèron a l'illa de Madèira en 1419. Conscients de las potencialidats de las illas, e de lor importànça estrategica, comencèron vèrs 1425 la colonizacion, que foguèt una iniciativa de D. João I o de l'Infante D. Henrique. A partir de 1440 s'estabeliguèt lo regime de las capitanias amb l'investitura de Tristão Vaz Teixeira coma Capitão-Donatário de la Capitania de Machico; sièis ans mai tard Bartolomeu Perestrelo venguèt Capitão-Donatário de Porto Santo e en 1450 Zarco foguèt investigat Capitão-Donatário de la Capitania de Funchal.
Transportes
Ara, l'illa da Madèira sofrís de grands mancas dins totes los tipes de transpòrts. Pels transpòrts rotiètrs, foguèron construïdas de vias repidas e de vias expressas, que combatam los obstacules geolegics de l'illa, mejans de tunèls, ponts e viaducts.
Cal notar l'alongament de la pista de l'Aeropòrt de Madèira, amb l'installacion de 180 pilars.
Populacion
Abans l'arribada dels colons portugueses al sègle XV, l'illa èra inabitada. Ara la populacion de l'illa es de gaireben 250 mila abitants,[1] la majoritat es de nacionalitat portuguesa. Funchal compta la mitat dels abitants de l'illa (112 mila abitants).[1] La majoritat dels abitants se declaram de religion catolica, e Funchal es lo sèti del diocèsi. Mai de la mitat de la populacion se concentra dins sonque 7% de l'airal de l'illa, subretot dins la còsta sud.
