La Guèrra còntra Nabis es un conflicte que se debanèt en 195 av. JC. Opausèt la ciutat-estat grèga d'Esparta a una coalicion gropant Roma, la Liga Aquèa, Pergama, Ròdes e Macedònia. S'acabèt per una victòria dei coalizats qu'entraïnèt lo declin definitiu d'Esparta.
Lei causas d'aquela guèrra son eissidas de la politica d'equilibri entre Roma e Macedònia dau rèi espartenc Nabis durant la Segonda Guèrra de Macedònia (200-196 av. JC). D'efèct, per s'assegurar de la neutralitat d'Esparta, lo rèi Felip V de Macedònia li aviá fisat la garda de la vila d'Argòs. Aquò èra una oportunitat per Nabis de restaurar la poissança de sa vila e lo rèi s'èra alora rapidament raprochat dei Romans per obtenir la reconòissença de sa conquista. Pasmens, après la desfacha macedoniana, tornar formar una Esparta poderosa èra contrari ais interés de Roma. En 195 av. JC, lei Romans mandèron donc un ultimatum a Nabis per li ordonar d'abandonar Argòs, çò que foguèt refusat.
Lei Romans, dirigits per Titus Quinctius Flamininus, capitèron aisament de formar una coalicion importanta ambé leis estats ostils au retorn d'Esparta dins lo jòc politic grèc. Premier, lei coalizats assetjèron e conquistèron Argòs. Puei, prenguèron lei ciutats portuàrias espartencas avans d'assetjar dirèctament Esparta. Batut, Nabis deguèt acceptar una patz fòrça dura. Esparta i perdiguèt la quasi totalitat dei vilas encara sota sa dominacion e pagar una importanta indemnitat de guèrra ai Romans. Aquò aguèt per consequéncia d'entraïnar una grèva crisi an Esparta. Tres ans pus tard, Nabis èra assassinat e la vila perdiguèt son independéncia.
Liames intèrnes
Bibliografia
Nòtas e referéncias
