La Comunautat Europèa èra une organizacion supranacionala reünissent qualques Estats europèus e caractezada per de transfèrts de competéncias importants consentits dins fòça matèrias pels Etats membres. La dintrada en vigor del tractat de Lisbona lo 1èr de decembre de 2009 acabèt amb la Comunautat europèa coma entitat juridica, sa personat juridica foguèt transferida cap a l'Union Europèa que n'aviá pas fins alara.
Lo nom de « Comunautat Europèa » remplacèt aquel de « Comunautat Economica Europèa » lo 1èr de novembre de 1993. L'adjectiu « economic » foguèt escafat de son nom pel tractat de Maastricht en 1992. Èra, amb la Comunautat Europèa de l'Energia Atomica (Euratom), un element de çò que se nomenava las Comunautats Europèas[1]. Aquelas comunautats europèas formavan, avans la dintrada en vigor del tractat de Lisbona, un dels tres pilars de l'Union Europèa.
Istòria
Lo Tractat de Maastricht es basat sur l'Acte Unic Europèu e la Declaracion solemna sus l'Union Europèa dins la creacion de l'Union Europèa. Lo Tractat foguèt signat lo 7 de febrièr de 1992 e prenguèt efècte lo 1èr de novembre de 1993. Remplacèt las Comunautats Europèas, las transformant en un dels tres pilars de l'Union.
Lo Tractat d'Amsterdam transferiguèt las responsabilitats de la libertat de movement dels individús (los Visats, l'immigracion illegala, l'asili) del pilar Justícia e Afars Interiors (JAI) a la Comunautat Europèa (JAI foguèt alara nomenada Cooperacion policièra e judiciari en matèria penala)[2]. los Tractats d'Amsterdam e de Niça espandiguèron la procedura de codecision a gaireben totes los camps politics, autrejant al Parlament de poders egals al Conselh dins la Comunautat.
En 2002, lo Tractat de París que creèt la Comunautat Europèa del Carbon e de l'Acièr (una de las tres Comunautats Europèas) s'acabèt, perque atenguèt son limit de 50 ans (en efècte aquel primièr tractat, èra lo sol limitat dins lo temps). Cap de temptativa de remplaçament se faguèt perque èra considerat coma superflú; e al luòc, lo Tractat de Niça transferiguèt sas compausantas al Tractat de Roma e, atal, sos efèctes contunhèron coma matèria integrant la CEE.
Lo 1èr de decembre de 2009, la dintrada en vigor del Tractat de Lisbona acabèt amb l'estructura de pilar de l'Union, e en consequéncia amb l'existéncia de la Comunautat Europèa.
Foncionament
La tòca de la CE foguèt d'establir une union economica e monetària entre sos membres. Se fonda sus « quatre libertat » :
- liura circulacion de las merças: las merças pòdon circular liurament, sens taxa, quòta o restriccion, entre lis Estats membres;
- liura circulacion dels servicis: las personas e las empresas d'un Estat membre son liures de donar de servicis a d'autres Estats membres;
- liura circulacion del capital: las personas d'un Estat membre pòdon liurament investir dins d'autres Estats membres e son liures de transferir de fons entre aqueles païses;
- liura circulacion de las personas: los ciutadans d'un Estat membre pòdon liurament demorar e trabalhar dins un autre Estat membre.
Las directivas europèas se basan sul tractat de la Comunautat Europèa, quitament se correntament son atribuidas abusivament a l'Union Europèa, que la Comunautat Europèa es pas qu'una de las comunautats.
Adesion
L'adesion a qualques comunautats de l’Union Europèa demorava opcionala coma :
- l’Euratom (Comunautat Europèa de l’Energia Atomica),
- jos de condicions fòrça restrictivas, l’Union Economica e Monetària (la Zona Èuro o son davancièr lo Mecanisme de taus de cambi europèu), instituida dins lo Tractat de Maastricht,
- la Convencion de Schengen, aprovada per l’Union Europèa (mas amb pas totes sos païses membres) e dobèrta a totes los païses de l’Espaci Economic Europèu (EEE), e tanben als païses de l’Associacion Europèa de Liure Escambi (AELE), coma Soïssa, Liechtenstein, Norvègia o Islandia, e los balhatges de la Corona britanica.
Camps politics
Aquel pilar comunautari isclusisiá los camps seguents[2]:
Supranacionalisme
L'Estructura en pilar de l'Union permetiá d'aumentar la cooperacion entre los camps de l'Union, sens que cap de personas aja tròp de poders sus las institucions internacionalas. La Cooperacion policièra e judiciària en matèria penala venguèt un nòu pilar alara que la Cooperation politica europèa venguèt lo segond pilar (la Politica Estrangièra e de Securitat Comuna).
Las institucions de la CEE venguèron las de l'UE mas lo ròtle d'aquelas entre los pilars es diferent. La Comission, lo Parlament, e la Cort de Justícia èran en granda partida separats de las activitats dels segond e tresen pilars, alara que lo Conselh las dominava. Aquò se vei dins los noms de las institucions, lo Conselh es oficialament nomenat lo « Conselh de l’Union Europèa » alara que lo nom de la Comission èra « Comission de las Comunautats Europèas ». Aquò permetiá a aqueles nòus camps de se situar dins l'encastre de l'intergovernementalisme (acòrdis unanims entre los govèrns) puslèu que sul vòte a la majoritat e las institucions independentas.
Pasmens, dempuèi Maastricht, lo Parlament a ganhat un ròtle pus important. L'aumentacion dels poders de las institucions supranacionalas e lo vòte a la majoritat qualificada al conselh permetiá de descriure lo pilar comunautari coma emprunt del federalisme.
Nòtas
- ↑ Una tresena comunautat, la primièra dins l'istòria, la Comunautat Europèa del Carbon e de l'Acièr expirèt en 2002 a l’escasença de son tractat fondator. Plan avans son expiracion, l’ensems de sas prerogativas avián estat transfidas dins lo camp de competéncia de la nocèla Comunautat Europèa, e sas institucions fusionèron amb l’Acte Unic Europèu.
- ↑ 2,0 et 2,1 (en) Quines sont los tres pilars de l'Union Europèa?, Folketingets EU-Oplysning
Bibliografia
- (fr)Ami Barav, Christian Philip (dir.) et Chahira Boutayeb (coll.), Dictionnaire juridique des Communautés européennes, París, PUF, 1993.
Annèxes
Articles connèxes
Ligams extèrnes
