Han vart amanuensis mineral-kabinettet ved Universitetet (1876), stipendiat (1878) før han i 1881 vart utnemnd til professor i geologi og mineralogi ved Stockholms högskola. Han overtok professoratet til Kjerulf i Christiania (1890) og vart der til 1917 for å vie seg heilt til forsking. Frå 1906-1911 var han den første rektoren ved universitetet.
Han var ein viktig person under unionsoppløysinga med Sverige rundt 1905.[3] Professor Brøgger vart sendt til Stockholm som hemmeleg agent for å sjå dei svenske reaksjonane.
Utmerkingar
Brøgger mottok fleire ordenar og utmerkingar for virket sitt.[4] Han vart i 1895 utnemnd til riddar av 1. klasse av St. Olavs Orden og vart i 1902 forfremma til kommandør med stjerne. I 1911 vart han tildelt storkrossen av St. Olavs Orden «for videnskabeleg fortjeneste og fortjeneste av Universitetet». Han fekk storkrossen av Finlands kvite rose, var kommandør av første klasse av den svenske Nordstjerneordenen og riddar av Dannebrogordenen. Han vart utnemnd til kommandør av den franske Æreslegionen og av Italias kroneorden. Brøgger var innehavar av 1. klasse av Den prøyssiske krone-ordenen og 2. klasse av den russiske Sankt Stanislaus-ordenen.
