Provinsen er for det meste flat i nordaust, medan sørvest er kupert med fjellkjedene Sierra de Ambargasta, Sierra de Sumampa og Sierra de Guasayan, som tilhøyrer fjellsystemet Sierras Pampeanas og når opptil 800 meter. Jorda er salpeterhaldig, og i den sørlige delen av provinsen finnes det saltførekomstar.
Klima
Klimaet i Santiago del Estero er subtropisk. I Campo Gallo i nordaust er det målt temperaturar opp til 47,3 °C, ein av dei høgaste i Sør-Amerika. Gjennomsnittstemperaturen varierer mellom 19 °C i sør og 23 °C i nordaust. Nedbøren er høgast i aust (opptil 800 mm årleg), men vintrane er tørre i heile provinsen.
Flora og fauna
Landskapet er ein del av Gran Chaco, dominert av open skog med tre som t. d. Prosopis, kaktusar og tornebuskar som Vinal med lange tornar. Vegetasjonen gir mat til geiter og esel, men jordsmonnet tillèt ikkje storstilt husdyrhald. Området har også eit rikt dyreliv, til dømes beltedyr og pampasviscacha (Lagostomus maximus). I fjella i Sierra de Guasayan er vegetasjonen tettare, lik regnskogen i Yungas.
Historie
Provinsens opphavlege innbyggjarar, diaguita-folket og andre etniske grupper, levde i landsbyar med jordbruk. Dei stod under innverknad frå inkaene, som innførte quechua-språket. I dag snakkar mange framleis quichua santiagueño, men språket er trua. Hovudstaden Santiago del Estero, grunnlagt i 1553, blir rekna som Argentinas eldste kontinuerleg bebudde by.
I 1816 vart Santiago del Estero ein del av dei uavhengige provinsane i Río de la Plata. Seinare fekk provinsen innverknad frå politikaren Carlos Juárez, som var ein dominerande figur i fleire tiår.
Økonomi
Jordbruket i provinsen er konsentrert om bomull, soya, mais, kveite og sorghum for den argentinske marknaden. Kveitedyrking har auka kraftig sidan 2000 og er no ei viktig eksportvare.
Santiago del Estero er heimstad for chacarera, ein kjent argentinsk folkemusikksjanger.[2]
