I 1949, då området kom under israelsk kontroll, var regionen fjellendt, steinete og utan tre og skogar. Dei arabiske landsbybuarane som praktiserte terrassejordbruk i dei smale dalane og flykta under krigen. Jerusalemkorridoren var den einaste vegen ein kunne føre forsyningar inn til den kringsette Jerusalem. I slaget ved Latrun prøvde jødiske styrkar å erobre Latrun, der jordanske styrkar var stasjonert. Burmavegen vart bygd som eit alternativ.[1]
I det første tiåret etter det israelske sjølvstendet vart det oppretta i alt 35 jordbruksbusetnader i Jerusalemkorridoren av nye emigrantar frå Jemen, Kurdistan, Nord-Afrika, Romania og Ungarn. JNF tilsette mange av nykommarane til skogsplanting og landattvinning. Sidan den gong har området vorte eit av dei største nyplanta skogområda i landet.[2]
