PROFILBARU.COM

Meldingar
Karakter
AllMusic
Christgau's Record Guide	C
Pitchfork	7.5/10
Rolling Stone	(positiv)
The Daily Vault	A-

Yes-kronologi
Going for the One Studioalbum av Yes

Språk	engelsk
Utgjeve	15. juli 1977
Innspelt	1976–1977
Studio	Mountain Studios (Montreux i Sveits)
Sjanger	Progressiv rock
Lengd	38:49
Selskap	Atlantic
Produsent	Yes
Yesterdays (1975)	Going for the One	Tormato (1978)

Singlar frå Going for the One
«Wonderous Stories» Utgjeve: 1977 «Going for the One» Utgjeve: 1977

Going for the One er det åttende studioalbumet fra det engelske progressiv rock-bandet Yes, utgjeve sommaren 1977. Etter eit lengre opphald frå bandet grunna solo-prosjekt, presenterte bandet eit friskt og moderne album. Rick Wakeman kom tilbake til bandet etter at Patrick Moraz forlet Yes hausten 1976. Moraz var med på et tidleg stadium av låtskrivinga og innspelinga, men er ikkje kreditert for innsatsen sin, anna enn ein spesiell takk på innercoveret.

Albumet kom på åttandeplass på Billboard 200 i USA, nådde toppen av UK Albums Chart i Storbritannia^[6] og på sjuandeplass på VG-lista topp 40 i Noreg.^[7]

Bakgrunn

På hausten 1976 møttest Yes i Sveits for å skrive låtar og spele inn eit nytt album. Etter kort tid fekk Patrick Moraz melding om at tenestene hans ikkje var ynskt meir, og Rick Wakeman vart kontakta for å medverke på albumet som studiomusikar.

Ikkje lenge etter at Wakeman var på plass, vart han av Chris Squire bede om å kome tilbake til bandet som fulltidsmedlem, noko Wakeman takka ja til fordi han likte musikken. Seinare den kvelden sat Wakeman og las den siste utgåva av musikkavisa Sounds, der han kunne lese at han var tilbake i Yes. Han syntest dette var vel kjapt levert, og spurde manager Brian Lane om dette. Wakeman hadde jo sagt ja berre få timar før. «Kvalifisert gjetting. Av og til er det slik ein manager må jobbe», var svaret frå Lane.

Musikken er denne gongen meir rock-inspirert enn nokre av dei tidlegare albuma, og tittellåten «Going for the One» og «Parallels» kan nesten klassifiserast som reine rockelåtar. Her er òg to reine balladar, «Turn of the Century» og singelhitten «Wondrous Stories». Stavinga av «Wondrous» er tilsikta og ingen skrivefeil av «Wonderous». Til slutt på albumet finn vi «Awaken», som er rekna som den siste episke komposisjonen til Yes. Dette er ein komposisjon som av Jon Anderson blir nemnt som favorittensongen hans av Yes.

Dette er òg det første av to plateomslag som er laga av Hipgnosis, som er mest kjent for plateomslaga for Pink Floyd.

Sporliste

Side ein
Nr.	Tittel	Låtskrivar(ar)	Lengd
1.	«Going for the One»	Jon Anderson	5:32
2.	«Turn of the Century»	Anderson/Steve Howe/Alan White	7:56
3.	«Parallels»	Chris Squire	5:53

Side to
Nr.	Tittel	Låtskrivar(ar)	Lengd
4.	«Wonderous Stories»	Anderson	3:49
5.	«Awaken»	Anderson/Howe	15:31

Bonusspor 2003-utgåva
Nr.	Tittel	Låtskrivar(ar)	Lengd
6.	«Montreux's Theme»	Howe/Squire/Anderson/White	2:38
7.	«Vevey (Revisited)»	Anderson/Rick Wakeman	4:46
8.	«Amazing Grace»	Trad./arr. Squire	2:36
9.	«Going for the One» (øving)	Anderson	5:10
10.	«Parallels» (øving)	Squire	6:21
11.	«Turn of the Century» (øving)	Anderson/Howe/White	6:58
12.	«Eastern Number» (tidleg versjon av Awaken)	Anderson/Howe	12:16

Medverkande

Jon Anderson: vokal, perkusjon og harpe
Chris Squire: bass og vokal
Steve Howe: elektrisk og akustisk gitar, portugisisk 12-strengers gitar, pedal steelgitar, vokal
Rick Wakeman: piano, Hammondorgel, Polymoog og Minimoog synthesizere, kirkeorgel
Alan White: trommer, perkusjon

Ny-utgjevingar

1988 – Atlantic – CD
1994 – Atlantic – CD (Remaster)
2001 – Japansk Limited Edition
2003 – Rhino – LP & CD (Remaster med bonusspor)

Kjelder

Denne artikkelen bygger på «Going for the One» frå Wikipedia på bokmål, den 28. juli 2012.
- Wikipedia på bokmål oppgav desse kjeldene:
Going for the One, CD notater på innercover av Tim Jones, 2003
Allmusic.com
Top Pop Albums 1955-2001, Joel Whitburn, 2002