Hij was de zoon van François-Joseph Fétis, een duizendpoot binnen de muziek van musicologie tot componeren, en directeur van het Koninklijk Conservatorium Brussel. Zijn moeder was Adelaide Catherine Louise Françoise Robert, vertaalster van The History of Music van William Cooke Stafford en dochter van de Franse schrijfster Louise de Kéralio en de revolutionair François Robert. Édouard Fétis huwde zelf Eugénie Marie Antoinette Schlim. Hun zoon Charles Fétis werd journalist. Édouard Fétis werd onderscheiden als grootofficier in de Leopoldsorde
Édouard Fétis volgde in de voetsporen van zijn vader, maar zou niet zo ver reiken. In zijn jeugd verhuisde de familie nog al eens, onder andere naar Engeland en uiteindelijk naar Brussel. Hij schreef artikelen voor de Brusselse krant L’Indépendante belge en voor Revue musicale belge, een blad dat opgericht was door zijn vader; hij zou er ook redacteur van worden. Vanaf 1838 tot 1904 was hij gedurende langere tijd verbonden aan de Koninklijke Bibliotheek van België. Hij begon als boventallig medewerker maar werkte zich langzaam op via medewerker van het prentenkabinet tot adjunct-conservator (1840), conservator (1863) en hoofdconservator (1887). In september 1904 ging hij op 92-jarige leeftijd met pensioen en kreeg de titel van ereconservator.
1847 : Description des richesses artistiques de Bruxelles
1848 : Splendeurs de l'art en Belgique (met Moke en Van Hasselt)
1849-1854 : Les musiciens belges
1857-1865 : Les artistes belges à l'étranger
1864 : Catalogue descriptif et historique du Musée royal de Belgique (Bruxelles), précédé d'une notice historique sur sa formation et sur ses accroissements
1872 : L'art dans la société et dans l'État
1889 : Catalogue descriptif et historique des tableaux anciens (Musées royaux de peinture et de sculpture de Belgique)
Bronnen, noten en/of referenties
Henri Viotta, Lexicon der Toonkunst, deel I, 1881, pagina 513