![]()
De zonsverduistering was te zien tussen de blauwe lijnen.
De totale zonsverduistering van 26 februari 1979 trok veel over land en zee en was achtereenvolgens te zien in deze elf deelgebieden: Oregon, Washington, Idaho, Montana, North Dakota, Saskatchewan, Manitoba, Ontario, Quebec, Nunavut en Groenland.[1][2]
Lengte
Maximum
Het punt met maximale totaliteit lag in Canada tussen de plaatsen Pauingassi en Pikangikum en duurde 2m48,9s.
Limieten
| Fenomeen |
Code |
Tijdstip UTC
|
| Eerste contact bijschaduw |
P1 |
14:45:13.6
|
| Eerste contact kernschaduw |
U1 |
16:07:15.6
|
| Kernschaduw compleet vanaf |
U2 |
16:11:12.1
|
| Bijschaduw compleet vanaf |
P2 |
Niet
|
| Maximum eclips |
GE |
16:54:15.6
|
| Bijschaduw compleet t/m |
P3 |
Niet
|
| Kernschaduw compleet t/m |
U3 |
17:37:00.0
|
| Laatste contact kernschaduw |
U4 |
17:40:55.0
|
| Laatste contact bijschaduw |
P4 |
19:03:06.3
|
Zie ook
Externe links
Bronnen, noten en/of referenties
