Ceaușescu studeerde aan de Universiteit van Boekarest en na het behalen van haar Ph.D. in de wiskunde, werkte ze als onderzoekster bij het wiskundig instituut van de Roemeense Academie in Boekarest als functionaalanaliste. Naar verluidt waren haar ouders ongelukkig met haar beroepskeuze, waardoor het instituut in 1975 werd opgeheven. Ze ging daarna werken aan het instituut voor "Wetenschappelijke en Technische Creativiteit", waar ze de nieuwe afdeling wiskunde leidde.[1]
Tijdens de Roemeense Revolutie, werd ze op 24 december1989 gearresteerd wegens ondermijning van de Roemeense economie en werd ze acht maanden later, op 18 augustus1990, vrijgelaten.[2] Na haar vrijlating probeerde ze tevergeefs haar oude baan aan INCREST terug te krijgen en ging vervolgens met pensioen.
Na de revolutie werd door de media melding gemaakt dat ze buitensporig gedrag vertoonde, met vele minnaars en dat ze vaak dronken was.[3] Na de executie van haar ouders nam de nieuwe overheid haar huis in beslag waar zij en haar echtgenoot leefden, zodat ze noodgedwongen bij vrienden moest intrekken.
Zoia geloofde niet dat haar ouders begraven waren op de begraafplaats Ghencea. Ze wilde de stoffelijke overschotten laten opgraven, maar een militaire rechtbank verwierp dit verzoek.[4] Volgens Ion Mihai Pacepa was Zoia Ceauşescu een kettingroker.[5] Ze stierf aan longkanker in 2006, op 57-jarige leeftijd.
Publicaties
Zoia Ceaușescu publiceerde tussen 1976 en 1988 22 werken, waaronder:
↑(ro) Paula Mihailov Chiciuc, Daniela Sontica, Loreta Popa, Costin Anghel, "Clanul - Arborele genealogic al Ceauşeştilor" ("The Clan - the Ceauşescus' Family Tree"), Jurnalul Naţional, 22 November 2006.