| WK voetbal kwalificatie 1970
|
| Kwalificatie AFC & OFC
|
| Toernooi-informatie
|
| Datum
|
10 oktober – 14 december 1969
|
| Teams
|
7 (van 2 confederaties)
|
| Toernooistatistieken
|
| Wedstrijden
|
13
|
| Doelpunten
|
32 (2,46 per wedstrijd)
|
| Topscorer(s)
|
Tom McColl (Australië)
4 goals
|
| Navigatie
|
|
|
|
|
In totaal schreven 13 landen zich in om mee te doen aan de kwalificatie van het Wereldkampioenschap voetbal 1970. Noord-Korea trok zich echter terug. Er was 1 plek beschikbaar. In de finale won Israël van Australië en kwalificeerde daarmee voor het hoofdtoernooi. Het toernooi duurde van 10 oktober tot en met 14 december 1969.
Opzet
- Eerste ronde: Israël, Nieuw-Zeeland en Rhodesië (Afrika) en Noord-Korea hadden een vrijstelling voor deze ronde. Australië, Japan en Zuid-Korea zouden elk 2 wedstrijden spelen tegen elkaar, alle wedstrijden vonden plaats in Zuid-Korea.
- Tweede ronde: De winnaar van de eerste ronde speelt samen met de vrijgestelde teams (Israël, Nieuw-Zeeland en Rhodesië). Noord-Korea trok zich terug, omdat het weigerde te spelen tegen Israël. Deze vier teams werden opgedeeld in 2 groepen van 2 en de winnaar van iedere groep spelen tegen elkaar voor een plaats in de finale.
- Finale: De twee winnaar uit de tweede ronden speelden uit- en thuiswedstrijd voor een WK-ticket.
Gekwalificeerd land
| FIFA-lid
|
Kwalificatie
|
Aantal dln.
(incl. 1970)
|
Dln.
op rij
|
Eerste
dln.
|
Laatste
dln.
|
Titels
(excl. 1970)
|
Beste
prestatie
|
 Israël |
Finale |
1e |
1 |
n.v.t. |
n.v.t. |
n.v.t. |
n.v.t.
|
Wedstrijden
■ Geplaatst voor de volgende ronde.
■ Extra play-off in de groep.
De finale in de Aziatische/ Oceanische zone ging tussen Australië en Israël. Australië had er wel meer moeite voor moeten doen, het won eerst een toernooi in Seoul met Zuid-Korea en Japan als tegenstanders, het won eerder met 1-2 van Zuid-Korea, een 1-1 gelijkspel in de tweede wedstrijd zorgde ervoor dat de voorsprong van twee punten werd vastgehouden. Daarna was Rhodesië de tegenstander, het Afrikaanse land was ingedeeld in de Aziatische/ Oceanische zone, omdat geen enkele Afrikaans land tegen Rhodesië wilde spelen, omdat een blanke minderheidsregieme het land onafhankelijk had verklaard. Alle wedstrijden in de Portugese kolonie Mozambique gespeed. Er was een beslissingswedstrijd nodig, die Australië met 3-1 won. Israël hoefde alleen Nieuw-Zeeland te verslaan, aangezien Noord-Korea om politieke redenen niet tegen Israël wilde spelen.
In de finale nam Israël een 1-0 voorsprong in Tel Aviv, David Zeman maakte een eigen doelpunt. Tien dagen later volgde de return in Sydney: na11 minuten zorgde Mordechai Spiegler ook in deze wedstrijd voor een voorsprong, een late gelijkmaker aan Australische zijde was niet genoeg voor de eerste (en voorlopig laatste) deelname van Israël aan het Wereldkampioenschap.[1]
Eerste ronde
| Pos
|
Land
|
Wed
|
Win
|
Gel
|
Ver
|
DV
|
DT
|
+/−
|
Pnt
|
| 1. |
 Australië
|
4
|
2
|
2
|
0
|
7
|
4 |
+3
|
6
|
| 2. |
 Zuid-Korea
|
4
|
1
|
2
|
1
|
6
|
5 |
+1
|
4
|
| 3. |
 Japan
|
4
|
0
|
2
|
2
|
4
|
8 |
–4
|
2
|
Tweede ronde
Groep 1
| Pos
|
Land
|
Wed
|
Win
|
Gel
|
Ver
|
DV
|
DT
|
+/−
|
Pnt
|
| 1=
|
Australië
|
2 |
2 |
0 |
2 |
0 |
1 |
1 |
0
|
| 1=
|
 Rhodesië
|
2 |
2 |
0 |
2 |
0 |
1 |
1 |
0
|
Omdat Australië en Rhodesië gelijk eindigden werd er een extra play-off gespeeld om te bepalen welk land naar de finaleronde mag.
Australië won de play-off en kwalificeerde zich daarmee voor de finaleronde.
Groep 2
Finaleronde
Israël wint met 2–1 over twee wedstrijden en kwalificeert zich daarmee voor het hoofdtoernooi.
Externe links
Bronnen, noten en/of referenties
.svg){kind=small}
