Twee keer kwalificeerde hij zich voor het kandidatentoernooi voor het Wereldkampioenschap schaken. In het kandidatentoernooi van 1988 voor het wereldkampioenschap van 1990 werd hij in de eerste matchronde verslagen door Jan Timman (+0 =5 −1).[2] In het kandidatentoernooi voor het FIDE-wereldkampioenschap van 1996 won hij zijn eerste twee matches tegen Aleksandr Chalifman (+4 =2 −0) en Jan Timman (+2 =5 −1) waarmee hij de kwartfinales bereikte, waar hij werd verslagen door Gata Kamsky (+0 =3 −4).[3]
Als inwoner van Spanje werd hij in 1997 gedeeld 3e–5e op het categorie 19 Dos Hermanas International toernooi.[7]
Sinds januari 2000 heeft hij niet meer in toernooien met een FIDE-rating gespeeld.
Activiteiten vanaf zijn terugtrekking uit de schaaksport
In 2009 gaf Salov lezingen aan de Tsjigorin schaakclub in Sint-Petersburg, waarin hij vanuit de rol van op dat moment een "outsider" kritiek gaf op het voorafgaande decennium in de schaaksport. Met name besprak hij de problemen die werden veroorzaakt bij de toenemende rol van de schaakcomputer bij voorbereiding op de opening en het vooruitzicht om deze problemen aan te pakken door een verschuiving van het traditionele schaken naar Fischer Random Chess (ook Schaak 960 of Chess960 genoemd). Ook sprak hij zich uit over diverse gebeurtenissen in de Russische politiek.[8]
In mei 2015 gaf hij een lang interview met Chess-News (inmiddels uitsluitend verkrijgbaar in het Russisch), waarin hij zich onder meer uitliet over hoe hij werd gedwongen afscheid te nemen van het competitieve schaken via het uitblijven van invitaties, over dat de Kasparov–Karpov matches een kabbalistisch "ritueel" van vrijmetselarij waren,
In 1995 speelde Salov een partij tegen Illescas te Cordoba in de Engelse opening (Eco-codeA 14) die hij in vijftien zetten won: 1.c4 e5 2.Pc3 Pf6 3.Pf3 Pc6 4.d4 exd4 5.Pxd4 Lb4 6.Lg5 h6 7.Lh4 Pe5 8.Db3 Lc5 9.0-0-0 Pg6 10.Lg3 0-0 11.e3 Ph5 12.Pe4 Pxg3 13.hxg3 Lxd4 14.Txd4 d6 15.c5
Schaakteams
Salov won 1989 in Haifa (Israël) met het team van de Sovjet-Unie de Europese kampioenschappen voor landenteams en behaalde daarbij een individuele zilveren medaille voor zijn resultaat aan het eerste bord.[11]
In de jaren 80 speelde Salov bij de Moskouse vereniging Burevestnik, waarmee hij in 1984 de finale van de European Club Cup bereikte. In de jaren 90 speelde hij bij Lyon-Oyonnax, waarmee hij in 1993 de European Club Cup won.[12]
