Drummen was van 1937 tot 1945 mijnwerker. Hij studeerde vervolgens één jaar als hospitant aan de Stadsacademie voor Toegepaste Kunsten in Maastricht als leerling van Charles Vos en Harry Koolen. Van 1947 tot 1952 werkte hij als plateelschilder op het kleiatelier van het Fonds voor Sociale Instellingen in Brunssum, waar hij les kreeg van Edmond Bellefroid.[2] Na het faillissement van het kleiatelier ging Drummen weer de mijn in. In 1955 kreeg Drummen een andere functie bij de Staatsmijnen in Limburg, als modellenmaker voor de Ondergrondse Vakschool. In 1962 was hij medeoprichter en eerste directeur van de School voor Vrije Uren in Heerlen. Rond 1970 werd hij docent aan de LTS in Nijswiller.[3]
Drummen schilderde, tekende en maakte (keramische) beelden, waarbij zijn geloof een belangrijke inspiratiebron was. Hij ontving de Pro Ecclesia et Pontifice, een pauselijke onderscheiding, in 1994. Sjef Drummen overleed op 74-jarige leeftijd.
Enkele werken
1948, 1988 kruiswegstaties (park), Vijlenerbos, in Vijlen.