In 1954 trok de Sint-Willibrordus jongensschool in bij de meisjesschool aan de Schoolholm.[4] Daarmee ontstond een gemengde school voor lager onderwijs in een tijd dat de meeste katholieke scholen dat nog niet waren (dit veranderde in de jaren zestig). Bij het samengaan van de scholen werd de eerwaardezuster Gabriëlis aangesteld als schoolhoofd.[4] Het gebouw aan de Butjesstraat werd een nieuwe, eveneens gemengde en katholieke ULO-school.[4]
Nadat het schoolgebouw van de lagere school aan de Schoolholm in 1958 afgekeurd werd, verhuisde de school in 1963 naar het inmiddels vrijgekomen en gerenoveerde schoolgebouw aan de Butjesstraat en werd de naam Sint-Michaëlschool opnieuw gebruikt.[2]
Sint-Michaëlschool (1980)
Maatschappelijke veranderingen
Twee jaar na de verhuizing naar de Butjesstraat werd zuster Baptista Maria het nieuwe schoolhoofd. Zuster Baptista was de laatste religieuze aan het hoofd van de Michaëlschool. Na haar vertrek in 1967, werd Mieke Lindemann voor 20 jaar het nieuwe schoolhoofd. Samenhangend met de ontzuiling, betekende dat een omslagpunt voor de school.[5].
De jaren zestig en zeventig waren zware jaren voor de Sint-Michaëlschool. Naast dat de naoorlogse generatie ouder werd, waardoor het leerlingenaantal daalde, vormde leegloop door suburbanisatie en ontstedelijking een bedreiging voor het voortbestaan. Als eerste in de stad begon de Michaëlschool daarom met het aanbieden van buitenschoolse opvang.[6] Werknemers die buiten de stad woonden, maar in de binnenstad werkten, konden dankzij de nieuwe voorziening hun kinderen naar de Sint-Michaëlschool sturen. De school bleef hiermee voldoende leerlingen trekken om levensvatbaar te blijven. Tegelijkertijd was er sprake van een andere trend. Voor veel ouders was de religieuze signatuur van een school niet meer bepalend, laat staan doorslaggevend bij het maken van een schoolkeuze. Als gevolg van deze ontkerkelijking gingen steeds meer kinderen van niet-katholieken huize naar de Sint-Michaëlschool.[7] Toen later het wonen in de binnensteden weer aan aantrekkingskracht won (re-urbanisatie), profiteerde de Sint-Michaëlschool mee.
Recente geschiedenis
De school haalt regelmatig het nieuws. In 1981 kreeg de school twee kleuterklassen[8], vooruitlopend op de integratie van het kleuteronderwijs in het lagere schoolonderwijs met de Wet op het basisonderwijs. In 1985 kreeg de school een schoolplein[9] en het vieren van de naamdag van Sint Michaël op 29 september is een regelmatige terugkerende gebeurtenis.[10][11] In 2009 was de school het eerste gebouw in Nederland met een lichtgewicht groen dak op een bestaande dakconstructie.[12]
Vanaf 2011 nam de belangstelling voor de school sterk toe; daarom werd in 2015 op de Star Numanstraat 52 de dependance Sint-Franciscus geopend, genoemd naar de heilige Franciscus van Assisi.[15] In 2017 bezochten 326 leerlingen de school.[1] Ondanks de situering in de binnenstad, komen de meeste leerlingen uit het gebied net daarbuiten.[16] De Sint-Michaëlschool behoort met haar leerlingenpopulatie tot de groep scholen die op de eindtoets hoger scoren dan het landelijk gemiddelde en een relatief groot percentage van de leerlingen van groep 8 stroomt uit naar havo of vwo.[17]
_1.jpg)
_2.jpg)
