Het gebouw werd geconstrueerd van baksteen, hout, staal en lei. Het combineert elementen van het Byzantium, Romaans, Lombardisch en de Italiaanse stijlen van de Renaissance. Het gebouw is typisch voor de internationale tentoonstellingsbeweging die tussen 1851 en 1915 meer dan 50 tentoonstellingen organiseerde in steden als Parijs, New York, Wenen, Calcutta, Kingston (Jamaica) en Santiago (Chili). Deze hadden allemaal een gemeenschappelijk thema en doelstellingen: om materiële en morele vooruitgang door vertoningen van de industrie van alle naties in kaart te brengen. Het gebouw is het oudst nog bestaande gebouw dat ooit werd gebruikt voor een Wereldtentoonstelling.
De straat Exhibition Street is vernoemd naar de International Exhibition in 1880 in het Royal Exhibition Building.
Criterium voor inschrijving op de werelderfgoedlijst
Criterium (ii): Het Royal Exhibition Building is samen met de Carlton Gardens het belangrijkste overgebleven "Paleis van Industrie" met zijn omgeving. Samen laten ze de wereldwijde invloed van de wereldtentoonstellingsbeweging van de 19e en vroege 20e eeuw zien. De beweging stelde technologische innovatie en verandering tentoon, hetgeen een snelle groei van de industrialisatie en internationale handel bevorderde, door het uitwisselen van kennis en ideeën.
