De brug is gebouwd van staal met klinknagels en is 987 meter lang, 29 m breed, en 104 m hoog. Cantilever armen van 177 m lengte ondersteunen een 195 m lange centrale overspanning, waardoor de totale overspanning uitkomt op 549 m. Deze brug is qua overspanning hiermee de langste cantileverbrug ter wereld.
Tijdens de bouw is de brug tweemaal (deels) ingestort: op 19 augustus 1907 stortte de zuidelijke cantilever in, en op 11 september 1916 viel het middendeel tijdens het ophijsen in de rivier. Bij beide ongevallen samen zijn 89 doden gevallen, waaronder tientallen Mohawk indianen, m.n. uit Kahnawake.
Deze gebeurtenissen hebben grote invloed gehad op het ontstaan van beroepsorganisaties voor ingenieurs in Canada. Deze organisaties, zoals de Ordre des Ingénieurs du Québec, bewaken tegenwoordig namens de overheid de competentie en de integriteit van de ingenieurs.
De constructie is uiteindelijk voltooid op 20 september 1917; op 17 oktober reed de eerste locomotief over de brug.
De brug is gebouwd als spoorbrug met zowel trein- als tramsporen. Later zijn de trambaan en een van de twee treinsporen vervangen door in totaal drie rijstroken en een voetpad. De brug is sinds 1993 eigendom van Canadian National.