New General Catalogue

De New General Catalogue (NGC) is een catalogus van zogenoemde deep sky objecten, een klasse van astronomische objecten. Hij bevat 7840 objecten, die NGC-objecten worden genoemd. Deze zijn gesorteerd op rechte klimming. De NGC is een belangrijke astronomische catalogus omdat hij een groot aantal heldere objecten bevat, waaronder sterrenstelsels, open sterrenhopen, bolvormige sterrenhopen, emissienevels en planetaire nevels. Het eerste object in de NGC is NGC 1.

De catalogus is opgesteld in de jaren 1880-1890 door J.L.E. Dreyer op basis van waarnemingen van vooral William Herschel. Daarna is hij geleidelijk aan uitgebreid met twee Indexcatalogi (IC I & IC II), waardoor er 5386 objecten bij kwamen. Toen de catalogus werd opgesteld was het nog niet duidelijk dat er meer sterrenstelsels dan de Melkweg in de ruimte aanwezig waren: de objecten, die nu als sterrenstelsel bekend zijn, werden toen "spiraalnevel" genoemd. Edwin Hubble ontdekte pas in 1923 dat de spiraalnevels sterrenstelsels zijn die buiten de Melkweg liggen. Een grote hoeveelheid van deze sterrenstelsels werd ontdekt door de Franse astronoom Stéphane Javelle (1864-1917).

Objecten aan de zuidelijke hemel zijn enigszins minder goed gecatalogiseerd, maar vele zijn waargenomen door John Herschel en de Amerikaanse astronoom DeLisle Stewart (1870-1941). De NGC bevatte heel wat fouten die er voor het grootste deel zijn uitgehaald voor de Revised NGC.

Sterren

Een groot gedeelte van de New General Catalogue is in beslag genomen door waarnemingen van foutief geïnterpreteerde enkelvoudige sterren, alsook van dubbelsterren zoals Schweizer's dubbelster (NGC 7804), en meervoudige stersystemen. Dunbevolkte open sterrenhopen die eigenlijk, door hun schaarste aan sterren, als telescopische asterismen dienen aangezien te worden, komen in de NGC veelvuldig voor. Sommige relatief heldere sterren die met het blote oog gemakkelijk kunnen worden waargenomen zijn eveneens in de NGC te vinden. Vroegere waarnemers meenden dat deze sterren gehuld waren in een vorm van nevelachtigheid, zoals:

• Beta Canum Venaticorum
• 3 Monocerotis
• 19 Puppis
• 50 Cassiopeiae
• HD 134064 / SAO 101379
• Jean Chacornac's nevelachtige ster nabij ζ Tauri
• GM Ursae Majoris / HD 88512
• Nova Cygni 1876 / Q Cygni
• HD 144426 / SAO 121361
• HD 38263 / SAO 94827
• HD 41794 / SAO 132848

Trivia

Phillip Sidney Coolidge (1830-1863) was een Amerikaans astronoom die op eigen houtje een bijdrage had geleverd aan het tot stand brengen van de New General Catalogue. Echter, van de 9 objecten die Coolidge had ontdekt kon geen enkele ervan echt in de catalogus worden opgenomen, daar ze alle 9 niet als nevelachtig konden worden beschouwd. Coolidge had sterren waargenomen. Toch hebben ze allemaal een NGC nummer gekregen: NGC 1251, NGC 1312, NGC 3123, NGC 3229, NGC 4582, NGC 5200, NGC 5310, NGC 5404, NGC 7403.

Edward Joshua Cooper was een Iers astronoom die eveneens een bijdrage had geleverd aan de New General Catalogue. Evenals bij Phillip Sidney Coolidge betroffen diens ontdekte objecten allemaal sterren en telescopische asterismen: NGC 46, NGC 1488, NGC 2218, NGC 2248, NGC 5268, NGC 7122, NGC 7447.

Zie ook

• Lijst van Messierobjecten
• Lijst van NGC-objecten
• Abell-catalogus

Externe links

• (en) The Interactive NGC Catalog, SEDS, bezocht 24 maart 2011
• (fr) Le Catalogue NGC Interactif En Ligne, SEDS, bezocht 24 maart 2011
• (en) The NGC/IC Project, bezocht 24 maart 2011
• (en) Adventures in Deep Space: Challenging Observing Projects for Amateur Astronomers., bezocht 24 maart 2011

Mediabestanden

Zie de categorie NGC-objecten van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.