Mediterranean Fleet

Commanders in Chief van de Middellandse Zeevloot I

Commanders in Chief van de Middellandse Zeevloot II

De British Mediterranean Fleet of de Britse Middellandse Zeevloot was een deel van de Royal Navy. Ze bestond tussen het midden van de 17e eeuw tot 1967.

Geschiedenis

Voor de Tweede Wereldoorlog

De vloot was tijdens zijn geschiedenis een van de meest prestigieuze commando’s van de marine. De vloot moest de zeeroutes tussen Groot-Brittannië en het grootste deel van het Britse Rijk op het Oostelijk halfrond beschermen. De eerste opperbevelhebber van de vloot werd rond 1665 genoemd en de vloot bleef tot 1967 bestaan.

Malta, deel van het Britse Rijk sinds 1814, werd gebruikt als bevoorradingsstation en was tot midden jaren dertig van de 20e eeuw het hoofdkwartier van de Mediterranean Fleet.

In de laatste decennia van de 19e eeuw was de Mediterranean Fleet de grootste vloot van de Royal Navy. Ze omvatten tien eerste klasse slagschepen – dubbel zoveel als de Channel Fleet – en meerdere grote en kleinere schepen. In 1893 verdronk vice-admiraal Sir George Tyron toen zijn vlaggenschip HMS Victoria op de HMS Camperdown botste en binnen vijftien minuten zonk.

In 1914 werden de HMS Inflexible en de HMS Indomitable, twee slagkruisers van de Invincible-klasse toegevoegd aan de Mediterranean Fleet. De twee schepen vormden samen met de HMS Indefatigable de kern van de Mediterranean Fleet en waren betrokken bij de achtervolging van SMS Goeben en SMS Breslau.

In 1926 werd het vlaggenschip van de Mediterranean Fleet, de HMS Warspite, gemoderniseerd. Onder het bevel van admiraal Roger Keyes bereikte de vloot een hoogtepunt. Onder Keyes dienden officieren als Dudley Pound (chef-staf), Ginger Boyle (commandant van een kruisereskader) en Augustus Agar (commandant van een torpedojagereenheid).

Tweede Wereldoorlog

De vloot verhuisde net voor de Tweede Wereldoorlog naar Alexandrië, Egypte vanwege mogelijke luchtaanvallen vanaf het Italiaanse vasteland.

Op 3 september 1939 stond de Mediterranean Fleet onder bevel van admiraal Andrew Cunningham. De vloot bestond naast het vlaggenschip HMS Warspite uit de 1e Battle Squadron, 1e Cruiser Squadron, 3e Cruiser Squadron, 1e Destroyer Flotilla, 2e Destroyer Flotilla, 3e Destroyer Flotilla, 4e Destroyer Flotilla, onderzeeërs en het vliegkampschip HMS Glorious.^[1]

In 1940 viel de Mediterranean Fleet de Italiaanse vloot bij Tarente aan door middel van luchtaanvallen. Andere belangrijke zeeslagen waar de vloot bij was betrokken was de Slag bij Kaap Matapan en de Slag om Kreta. De vloot moest later Italiaanse en Duitse versterkingen en bevoorrading voor de Noord-Afrikaanse Veldtocht blokkeren.

Na de Tweede Wereldoorlog

In oktober 1946 waren eenheden van de Mediterranean Fleet betrokken geraakt bij de Straat van Korfoe-incidenten. De gebeurtenis begon toen de HMS Saumarez in de Straat van Korfoe op een mijn liep. De zeestraat werd in de daaropvolgende operatie, onder bescherming van de HMS Ocean, twee kruisers, drie torpedojagers en drie fregatten, door elf mijnenvegers schoongeveegd.^[2] Later was de vloot betrokken bij operaties om te verhinderen dat joodse vluchtelingen uit de nazi-kampen zich in het Mandaatgebied Palestina zouden vestigen.

In juli 1947 bezochten twee vliegkampschepen (de HMS Ocean en de HMS Triumph) Istanbul en de HMS Liverpool, HMS Chequers en de HMS Chaplet bezochten Sebastopol. Het slagschip HMS Vanguard diende in 1949 voor zes maanden bij de Mediterranean Fleet en keerde in 1954 voor een korte tijd terug tijdens een gezamenlijke oefening met de Home Fleet.

Tussen 1952 en 1967 was de post van opperbevelhebber van de Mediterranean Fleet gecombineerd met die van NAVO-bevelhebber over alle geallieerde eenheden in het Middellandse Zeegebied. In 1956 werd de vloot ingezet bij de Suezcrisis.

In de jaren zestig daalde het belang om een route tussen Groot-Brittannië en de Britse gebieden vanwege de afbrokkeling van het Britse Rijk in stand te houden. Ook werd het zwaartepunt van de marine vanwege de Koude Oorlog verplaatst naar het noordelijk Atlantisch gebied. De Mediterranean Fleet werd uiteindelijk in 1967 opgeheven. De schepen en installaties werden overgedragen aan de Britse Eastern Fleet.

De Royal Navy is nog in de Middellandse Zee aanwezig als haar schepen deel uit maken van het multinationale NAVO-eskader Standing NATO Response Force Maritime Group 2, de NAVO-opvolger van de Standing Naval Force Mediterranean.

Bevelhebbers Mediterranean Fleet

De bevelhebbers waren:^[3][4][5]

Bevelhebber	Van	Tot	Vlaggenschip	Opmerking
Vice-admiraal Charles Saunders	januari 1757	mei 1757
Vice-admiraal Henry Osborn[6]	mei 1757	april 1760
Vice-admiraal Sir Charles Saunders	april 1760	1763
Vice-admiraal Augustus Hervey	1763	?
Vice-admiraal Sir Richard Spry	1766	1769
Vice-admiraal Earl Howe[7]	1770	c.1776
	c.1776	1783
Vice-admiraal Sir John Lindsay	1783	1784
Vice-admiraal Phillips Cosby	1785	1789
	1789	1793
Vice-admiraal Sir Samuel Hood	februari 1793	oktober 1794
Vice-admiraal Lord Hotham	oktober 1794	november 1795
Vice-admiraal Lord Jervis	1796	1799
Vice-admiraal Lord Keith	november 1799	1802
Vice-Admiral Lord Nelson[8][9]	mei 1803	januari 1805		stierf tijdens de Slag bij Trafalgar
Vice-admiraal Lord Collingwood	1805	1810
Vice-admiraal Sir Charles Cotton[10]	1810	1811
Vice-admiraal Sir Edward Pellew	1811	1814
Vice-admiraal Sir Charles Penrose	1814	1815
Vice-admiraal Lord Exmouth	1815	1816
Vice-admiraal Sir Charles Penrose	1816	1818
Vice-admiraal Sir Thomas Fremantle[11]	1818	1820
Vice-admiraal Sir Graham Moore	1820	1823
Vice-admiraal Sir Harry Burrard-Neale	1823	1826
Vice-admiraal Sir Edward Codrington	1826	1828
Vice-admiraal Sir Pulteney Malcolm	1828	1831
Vice-admiraal Sir Henry Hotham[8][9]	30 maart 1831	19 april 1833		Stierf op 19 april 1833.
Vice-admiraal Sir Pulteney Malcolm	3 mei 1833	18 december 1833
Vice-admiraal Sir Josias Rowley	18 december 1833	9 februari 1837
Admiraal Sir Robert Stopford	9 februari 1837	14 oktober 1841
Vice-admiraal Sir Edward Owen	14 oktober 1841	27 februari 1845
Vice-admiraal Sir William Parker	27 februari 1845	13 juli 1846		Parker was in juli 1846 kort First Naval Lord maar vroeg toestemming om naar de Mediterranean Fleet terug te keren op grond van zijn gezondheid[12]
Vice-admiraal Sir William Parker	24 juli 1846	17 januari 1852
Rear-Admiral Sir James Dundas	17 januari 1852	1854		Vice-adm. 17 december 1852
Rear-Admiral Sir Edmund Lyons	1854	22 februari 1858		Vice-adm. 19 maart 1857
Vice-admiraal Sir Arthur Fanshawe	22 februari 1858	19 april 1860	HMS Marlborough[13]
Vice-admiraal Sir William Martin	19 april 1860	20 april 1863	Marlborough[14]
Vice-admiraal Sir Robert Smart	20 april 1863	28 april 1866	Marlborough[15] dan HMS Victoria[16]
Vice-admiraal Lord Clarence Paget	28 april 1866	28 april 1869	Victoria dan HMS Caledonia[17]
Vice-admiraal Sir Alexander Milne	28 april 1869	25 oktober 1870	HMS Lord Warden[18]	Adm. 1 april 1870
Vice-admiraal Sir Hastings Yelverton	25 oktober 1870	13 januari 1874	Lord Warden[19]
Vice-admiraal Sir James Drummond	13 januari 1874	15 januari 1877	Lord Warden dan HMS Hercules[20]
Vice-admiraal Sir Geoffrey Hornby	5 januari 1877	5 februari 1880	HMS Alexandra[21]	Adm. 15 juni 1879
Vice-admiraal Sir Beauchamp Seymour	5 februari 1880	7 februari 1883	HMS Inconstant en HMS Alexandra[22]	Adm. 6 mei 1882
Vice-admiraal Lord John Hay	7 februari 1883	5 februari 1886	HMS Alexandra[23]	Adm. 8 juli 1884
Vice-admiraal Duke of Edinburgh	5 februari 1886	11 maart 1889	HMS Alexandra[24]	Adm. 18 oktober 1887
Vice-admiraal Sir Anthony Hoskins	11 maart 1889	20 augustus 1891	HMS Alexandra maart 89 - dec 89 HMS Camperdown dec 89 - mei 90 HMS Victoria vanaf mei 90 [25]	Adm. 20 juni 1891
Vice-admiraal Sir George Tryon	20 augustus 1891	22 juni 1893	HMS Victoria[26]	Stierf tijdens een oefening met de HMSVictoria
Admiraal Sir Michael Culme-Seymour	29 juni 1893	10 november 1896	HMS Ramillies[27]
Admiraal Sir John Hopkins	10 november 1896	1 juli 1899	HMS Ramillies[28]
Admiraal Sir John Fisher	1 juli 1899	1902	HMS Renown
Admiraal Sir Compton Domvile[29]	1902	juni 1905	HMS Bulwark[28]
Admiraal Lord Charles Beresford[30][31][32]	benoemd 1 mei 1905 nam commando over 6 juni 1905	februari 1907	HMS Bulwark
Admiraal Sir Charles Drury[33]	benoemd 5 maart 1907 nam commando over 27 maart 1907	1908	HMS Queen
Admiraal Sir Assheton Curzon-Howe[34][35]	benoemd 20 november 1908 nam commando over 20 november 1908	1910	HMS Exmouth
Admiraal Sir Edmund Poë[35][36]	benoeming 30 april 1910 nam commando over 30 april 1910	november 1912	HMS Exmouth[28]
Admiraal Sir Berkley Milne[37][38][39]	benoemd 1 juni 1912 nam commando over small> 12 juni 1912	27 augustus 1914	HMS Inflexible
Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het station op verschillende tijden in verschillende delen opgedeeld. Er was een algehele geallieerde opperbevelhebber, die was van de Franse marine en is hier dus niet opgenomen.
Admiraal Sir Somerset Gough-Calthorpe[40]	26 augustus 1917	25 juli 1919		Commander-in-Chief Mediterranean
Vice-admiraal Sir John de Robeck[41]	26 juli 1919	14 mei 1922	HMS Iron Duke
Vice-admiraal Sir Osmond Brock[42]	15 mei 1922	7 juni 1925	HMS Iron Duke	Admiraal 31 juli 1924
Admiraal Sir Roger Keyes[43]	8 juni 1925	7 juni 1928	HMS Warspite
Admiraal Sir Frederick Field	8 juni 1928	28 mei 1930	HMS Queen Elizabeth[44]
Admiraal Sir Ernle Chatfield[45]	27 mei 1930	31 oktober 1932	HMS Queen Elizabeth[44]
Admiraal Sir William Fisher[46]	31 oktober 1932	19 maart 1936	HMS Resolution later HMS Queen Elizabeth[47]
Admiraal Sir Dudley Pound[48]	20 maart 1936	31 mei 1939	HMS Queen Elizabeth[28]
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de Mediterranean Fleet op bepaalde tijdstippen verdeeld tussen commando’s.
Admiraal Sir Andrew Cunningham[49][50][51]	1 juni 1939 6 juni 1939 nam commando over	maart 1942	HMS Warspite augustus 1939 HMS St Angelo (basis, Malta) april 1940 HMS Warspitefebruari 1941	Commander-in-Chief, Mediterranean Fleet. Vice-admiraal Cunningham kreeg de acting rank van admiraal op 1 juni 1930 en werd op 3 januari 1941 bevorderd tot admiraal.
Admiraal Sir Henry Harwood[51][52]	22 april 1942	februari 1943	Warspite HMS Nile (basis, Alexandrië) Aug 1942	Commander-in-Chief, Mediterranean Fleet. Vice-admiraal Harwood werd de acting rank van admiraal gegeven.
Admiraal Sir Andrew Cunningham[49][50][51]	1 november 1942	20 februari 1943	HMS Hannibal (basis, Algiers)	Naval Commander Expeditionary Force (NCXF) North Africa and Mediterranean
Begin 1943 werd de Mediterranean Fleet gesplitst in een commando voor schepen en een commando voor havens en marinehavens: Mediterranean Fleet: C-in-C Med Fleet, 15th Cruiser Squadron, Cdre. (D) Levant: C-in-C Levant, Alexandrië, Malta, Port Said, Haifa, Bizerta, Tripoli, Mersa Matruh, Benghazi, Aden, Bone, Bougie, Philippeville Levant werd eind december 1943 hernoemd tot Eastern Mediterranean .[51]
Admiral of the Fleet Sir Andrew Cunningham[49][50][51]	20 februari 1943	15 oktober 1943	HMS Hannibal (basis, Algiers/Taranto)	Commander-in-Chief, Mediterranean Fleet.
Admiraal Sir John Cunningham[50][51]	15 oktober 1943	februari 1946	HMS Hannibal (basis, Algiers/Taranto)	Commander-in-Chief, Mediterranean Station & Allied Naval Commander Mediterranean
Admiraal Sir John Cunningham[50][51]	5 juni 1943	augustus 1943	HMS Nile (basis, Alexandrië)	Commander-in-Chief, Levant.
Vice-admiraal Sir Algernon Willis[51] tijdelijk	14 oktober 1943	december 1943	HMS Nile (basis, Alexandrië)	Commander-in-Chief, Levant.
Vice-admiraal Sir Bernard Rawlings[51]	28 december 1943	juni 1944	HMS Nile (basis, Alexandrië) april 1944	Flag Officer, Eastern Mediterranean. Vanaf 8 juni 1944 Sir H. Bernard Rawlings
Admiraal Sir Algernon Willis[53]	1946	1948	HMS St Angelo (basis, Malta)[28]
Admiraal Sir Arthur Power	1948	1950	HMS St Angelo (basis, Malta)[28]	Commander-in-Chief, Mediterranean
Admiraal Sir John Edelsten	1950	1952	HMS St Angelo (basis, Malta)[28]	Commander-in-Chief, Mediterranean
Admiraal Lord Mountbatten	1952	1954	HMS St Angelo (basis, Malta)[28]	Commander-in-Chief, Mediterranean
Admiraal Sir Guy Grantham[54]	10 dec 1954	10 apr 57	HMS St Angelo (basis, Malta)[28]
Vice admiraal Sir Ralph Edwards	10 apr 57	11 nov 58	HMS St Angelo (basis, Malta)[28]
Admiraal Sir Charles Lambe	11 nov 58	2 feb 59	HMS Phoenicia (basis, Malta)[28]
Admiraal Sir Alexander Bingley	2 feb 59	30 juni 61	HMS Phoenicia (basis, Malta)[28]
Admiraal Sir Deric Holland-Martin	30 juni 61	1 feb 64	HMS Phoenicia (basis, Malta)[28]
Admiraal Sir John Hamilton[55]	1 feb 1964	5 juni 1967	HMS St Angelo (basis, Malta)[28]

Bronnen, noten en/of referenties

1. Leo Niehorster, Mediterranean Fleet, 3 September 1939, accessed January 2009
2. Groves, 1987, p.154
3. S.W.C. Pack's Sea Power in the Mediterranean which has a complete list of fleet commanders
4. William Loney RN: Principal Royal Navy Commanders-in-Chief 1830-1899
5. Whitaker's Almanacks 1900 - 1967
6. Henry Osborn at ODNB
7. Richard Howe at ODNB
8. Principal Royal Navy Commanders-in-Chief 1830-1899
9. Hotham family tree. Gearchiveerd op 11 januari 2014.
10. Charles Cotton at ODNB
11. Thomas Fremantle at ODNB
12. William Parker at ODNB
13. Arthur Fanshawe on-line biography
14. William Fanshawe Martin on-line biography
15. mHistoryHMS Marlborough
16. Robert Smart on-line biography
17. Lord Clarence Edward Paget on-line biography
18. Alexander Milne on-line biography
19. Hastings Reginald Yelverton on-line biography
20. James Robert Drummond on-line biography
21. Geoffrey Thomas Phipps Hornby on-line biography
22. Frederick Beauchamp Paget Seymour on-line biography
23. Lord John Hay on-line biography
24. p222, Parkes, Oscar British Battleships, pub Seeley, 1957, and Naval Institute Press, 1990. ISBN 1-55750-075-4
25. p222, 320, 336, Parkes, Oscar British Battleships, pub Seeley, 1957, and Naval Institute Press, 1990. ISBN 1-55750-075-4
26. George Tryon on-line biography
27. p362, Parkes, Oscar British Battleships, pub Seeley, 1957, and Naval Institute Press, 1990. ISBN 1-55750-075-4
28. p232 S.W.C. Pack, Sea Power in the Mediterranean, pub Arthur Baker Ltd 1971, ISBN 0-213-00394-5
29. Compton Edward Domville [sic] on-line biography
30. Navy List July Dec 1906
31. p267 & 282 "Geoffrey Bennett Charlie B, a Biography of Admiral Lord Beresford of Metemmeh and Curraghmore GCB GCVO LLD DCL, pub pub Peter Dawnay, Ltd, 1968.
32. p508, Beresford, Lord Charles, The Memoirs of Admiral Lord Charles Beresford, pub Methuen, 1914.
33. Navy List July 1908
34. Navy List Jan 1909
35. Janus: The Papers of Reginald McKenna. Gearchiveerd op 6 februari 2012. Geraadpleegd op 7 mei 2011.
36. Navy List Jan 1911
37. Navy List Feb 1913
38. p287,289 & 422 Geoffrey Miller, Superior Force: The conspiracy behind the escape of Goeben and Breslau, pub Hull, 1996, ISBN 0-85958-635-9. Gearchiveerd op 3 november 2022.
39. First World War.com Who's Who: Sir Berkeley Milne
40. p323 Geoffrey Miller, Superior Force: The conspiracy behind the escape of Goeben and Breslau, pub Hull, 1996, ISBN 0-85958-635-9
    p80, Admiral Sir William James, Admiral Sir William Fisher, pub Macmillan, 1943.
    Somerset Gough-Calthorpe career
    RN World War I Flag Officers
41. p85 & 94, Admiral Sir William James, Admiral Sir William Fisher, pub Macmillan, 1943.
    John de Robeck career
42. p92, Admiral Sir William James, Admiral Sir William Fisher, pub Macmillan, 1943.
    Osmond de Beauvoir Brock career
43. Roger Keyes career
44. p121 Admiral Sir William James, Admiral Sir William Fisher, pub Macmillan, 1943.
45. Ernle Chatfield career
46. Papers of Admiral Fisher
    Admiral Sir William James, Admiral Sir William Fisher, pub Macmillan, 1943.
    Dudley Pound career history
    Admiral Sir William Fisher career
47. p121 & 123 Admiral Sir William James, Admiral Sir William Fisher, pub Macmillan, 1943.
48. p140 Admiral Sir William James, Admiral Sir William Fisher, pub Macmillan, 1943.
    Dudley Pound career history
    Andrew Cunningham career
49. Andrew Cunningham career
50. World War II RN Officers C
51. Royal Navy Mediterranean Fleet + Levant/Eastern Mediterranean . Gearchiveerd op 4 december 2023.
52. Sir Henry Harwood Harwood career
53. Papers of Admiral Sir Algernon U. Willis, accessed June 2008
54. List from 1954 to 1964 from list at AFNORTH article
55. Eric J. Grove, Vanguard to Trident, Bodley Head, London, 1987, p.297

• Eric J. Grove, Vanguard to Trident, Naval Institute Press/The Bodley Head, London, 1987
• unithistories.com