PROFILBARU.COM

Dit is een lijst van hopvariëteiten, gesorteerd per land.

Geschiedenis

Een van de oudste vermeldingen over de hopteelt is te vinden in een testament van Pepijn III, de vader van Karel de Grote, die een hoptuin naliet. De oudste variëteiten die gekweekt werden waren vormen die wild in de natuur voorkwamen en door stekken vermenigvuldigd werden. Ze waren vaak genoemd naar het gebied waar ze gevonden waren of naar de persoon door wie ze gevonden werden, zoals Herbrücker, Saaz, Golding. De hop werd als cultuurgewas rond 1510 door Vlaamse (Nederlandse) boeren naar Kent in Engeland overgebracht. Voordien werd de hop in Engeland geïmporteerd vanuit Duitsland, Frankrijk en de Lage Landen, en moest er importbelasting op betaald worden.

Vanaf 1906 nam het kweken van nieuwe hopvariëteiten een hoge vlucht aan het Wye College, in Kent (Engeland), een hogere landbouwschool, opgericht in 1894 als "zuidoostelijke agrarische school" en onderdeel van de universiteit van Londen. Dit gebeurde onder leiding van professor E.F. Salmon.^[1] Hij was de eerste die in 1919 de nieuwe variëteiten Brewers Gold en Bullion ging kweken en bracht in 1934 Northern Brewer op de markt, speciaal gekweekt voor brouwerij Scottish & Newcastle, waaraan het zijn naam ontleende.^[2] In de jaren zeventig was Wye College het enige hoponderzoeksinstituut dat, onder leiding van Dr. Ray Neve, hoge alfazuurvariëteiten op de markt bracht, zoals Target, Yeoman, Saxon, Northdown en Challenger, waarvoor ze dan het toevoegsel Wye zetten. Wye College was in de jaren tachtig ook het eerste hoponderzoeksinstituut ter wereld dat begon met het kweken van dwerghopvariëteiten, die economischer zijn om te telen. Ook zijn zij het geweest die voor Zuid-Afrikaanse hopboeren en brouwerijen hopvariëteiten gekweekt hebben die konden groeien met minder dan 12 uur dag licht per dag waardoor de hopindustrie geen gebruik hoefde te maken van kunstmatig licht.

Ook in andere landen bestonden hopkweekinstituten, zoals in Duitsland (Hüll), Tsjechië (Žatec), België (Poperinge en Asse, later Liedekerke), Frankrijk, Polen, Slovenië en de Verenigde Staten, maar het meeste baanbrekende werk werd verricht in het Wye College. Dit instituut werd in 2009 gesloten, maar het werk wordt voortgezet in onder andere Amerika, waar zowel private als nationale kweekstations zich met de verdere ontwikkeling van de dwerghoppen bezighouden.

Lijst van hopvariëteiten

Er bestonden anno 2021 meer dan 250 variëteiten.^[3]

De verschillende variëteiten kunnen worden ondergebracht in drie categorieën:

Aromahop – bij het bierbrouwen voornamelijk gebruikt vanwege zijn aromatische eigenschappen.
Bitterhop – bij het bierbrouwen voornamelijk gebruik voor zijn bittereigenschappen. Deze variëteiten hebben een hoog gehalte aan alfazuren.
Dubbeldoelhop – bij het bierbrouwen gebruikt voor zowel zijn aromatische als zijn bittereigenschappen.

Europa

België

Volgende (oude) Belgische rassen^[4] worden nauwelijks of niet meer geteeld.

Witte ranke, de vroegst gekende soort, was heel gevoelig voor de witziekte. Tot het einde van de negentiende eeuw was dit de belangrijkste variëteit.
Groene Belle, uit de regio Aalst-Asse.
Coigneau, ontwikkeld op de hopvelden van Franciscus Coigneau in Teralfene, een deelgemeente van Affligem.
Buvrinnes, genaamd naar het dorp Buvrinnes in Henegouwen.
Star, gekweekt door Roger Top uit Proven uit een Saazstam. Deze soort had weinig weerstand tegen ziektes.
Record, met kleine vaste bellen en een fruitig aroma.
Loeren, een hopvariëteit voornamelijk in Erembodegem geteeld.

Verenigd Koninkrijk

Naam	Gebruik	Alfazuur %	Bètazuur %
Admiral	bitterhop	13,5-16,2	4,8-6
Boadicea	dubbeldoelhop	9-11	3,6
Bramling Cross	aromahop	5-7,8	2,3-3,2
Brewer's Gold	bitterhop	6-9	3,1
Bullion	bitterhop	6-9	5-6
Challenger	dubbeldoelhop	6-9	3,2-4,2
First Gold	dubbeldoelhop	7-11	3-4,1
Fuggle	aromahop	3-6	2-3
Goldings	aromahop	4-8	2-2,8
Herald	dubbeldoelhop	11,9-12,8	4,8-5,5
Northdown	bitterhop	6-10	4,4-6,2
Northern Brewer	bitterhop	7-11	8-10
Phoenix	bitterhop	10-12	4,2-5,5
Pilgrim	bitterhop	10-12	4,3-5
Pilot	bitterhop	8-12	?
Pioneer	bitterhop	9-12	3,5-4
Progress	aromahop	4-8	1,8-2,7
Target	bitterhop	8-13	4,5-5,7
Yeoman	bitterhop	8-14	4-5
Whitbreads Golding Variety	aroma	4-8	2-2,7

Volgende oude hopvariëteiten^[5] worden nauwelijks of niet meer geteeld:

Amos's Early Bird, heel nauw verwant met Bramling en ontdekt in 1887 door Alfred Amos, Spring Grove, Wye, Kent.
Bates's Brewer, geselecteerd rond 1879-1880 door Mr.Bates, Brenchley in een hoptuin in het Sevenoaks Weald district.
Bennett's Early Seedling, de originele plant groeide van zaad, gezaaid in 1880 door H. Bennett van Borough Green, bij Sevenoaks.
Bramling, gekweekt op Murggrave Hilton's farm te Bramling, nabij Canterbury. Rond 1865 werd deze soort veel aangeplant. Deze soort was ook gekend onder de naam Early Bramling Hop.
Bus's Hop, B.Buss uit Elphicks, Horsmonden in Kent, verkreeg deze soort rond 1869. Deze soort werd ook wel Buss's Late Golding genoemd.
Canterbury Whitebin, oude variëteit, geteeld in Canterbury, Kent.
Cobb's Hop, een Whitebinevariëteit geïntroduceerd rond 1881 door John Cobb van Shelwich, bij Faversham.
Colgate's Hop, deze soort werd geïntroduceerd rond 1805 door David Colgate van Chevening, Kent.
Cooper's White, een Worcestershirevariëteit, sterk gelijkend op de Mathon en Canterbury Whitebin hop maar iets minder smaak.
Farnham Whitebin, bijna identiek aan de voorgaande, maar geteeld in Farnham, Surrey.
Henham's Jones's Hop, in sommige districten kreeg Meopham deze naam, maar deze soort is beter van kwaliteit, weinig lupuline maar goede smaak. De soort werd gekweekt door Iden Henham van East Peckham, Kent.
Hob's Early, met bijna identieke karakteristieken als Profilic.
Mathon Whitebin, bijna identiek aan de voorgaande, geteeld in Mathon, Worcestershire.
Mayfield Grape, geteeld in Worcester en Hereford.
Meopham, matige kwaliteit, weinig lupuline en smaak.
Old Jones's Hop, goede kleur en smaak en redelijk hoog lupulinegehalte. Deze soort werd reeds in 1798 geteeld.
Profilic, matige kwaliteit, gekweekt in 1852 van Old Jones' Hop door Thomas Guest van de Ohill Mill Farm in Brenchley, Kent.
Rodmersham of Mercer's Hop, geselecteerd door Robert Mercer van Rodersham House, Sittingbourne, Kent 1880.
The Grape Hop, deze term werd gebruikt voor een reeks late variëteiten van goede kwaliteit.
The White's Early, op de markt gebracht rond 1852 door George White van Grove House, Hunton, bij Maidstone.
Wildings, deze hopvariëteit kwam in verschillende districten voor en is identiek aan de voorgaande.

Duitsland

Naam	Gebruik	Alfazuur %	Bètazuur %
Ariana	dubbeldoelhop	10-13	4,5-6
Callista	aromahop	2-5	5-10
Hallertau Hersbrucker	aromahop	2-5,5	4-5,5
Hallertau Mittelfrüh	aromahop	4-6	3-5
Hallertauer Magnum	bitterhop	12-14	4,5-5,5
Hallertauer Taurus	bitterhop	12,3-17,9	4-6
Herkules	bitterhop	14-17	4-5,5
Merkur	bitterhop	12-16,2	5-7,3
Opal	aromahop	4-8	3,5-5,5
Perle	aromahop	5-9	3,5-5,5
Saphir	aromahop	3-6	6,5
Spalt Select	aromahop	3,5-5,5	3-4,5
Smaragd	aromahop	4-6	3,5-5,5
Tettnang	aromahop	3-6	4,4
Tradition	aromahop	4-7	4-5

Tsjechië

Naam	Gebruik	Alfazuur %	Bètazuur %
Agnus	bitterhop	9-12	4-6,5
Bohemie		5-8	6-9
Bor	dubbeldoelhop	6-9	3-5,5
Harmonie	aromahop	5-8	5-8
Kazbek		5-8	4-6
Premiant	dubbeldoelhop	7-9	3-6
Rubin	bitterhop	10-14	4-6
Sládek	aromahop	4,5-6,5	4-6,5
Saaz	aromahop	2-5	3-4,5
Vital	bitterhop	12-16	6-10

Slovenië

Naam	Gebruik	Alfazuur %	Bètazuur %
Ahil	bitterhop	10-12	4-5
Apolon	bitterhop	10-12	4
Atlas	bitterhop	5-9	3,2-4,1
Aurora	aromahop	5,5-9,5	3,2-5,5
Blisk	dubbeldoelhop	9,7-14,1	3,3-4,8
Bobek (Styrian Golding B)	aromahop	3,5-7,8	4-6,1
Buket	aromahop	8,7-13,5	4,2-6,3
Cekin	aromahop	6-8	2-3
Celeia	aromahop	5-6	3-4
Cerera	aromahop	5-6	3-4
Cicero	dubbeldoelhop	6-7	2,5
Dunav	aromahop	5,1-9,6	2,8-4,6
Extra Styrian Dana	dubbeldoelhop	11-16	4,8-6
Styrian Golding	aromahop	3-6	2,5-3,5

Andere Europese landen

Naam	Land	Gebruik	Alfazuur %	Bètazuur %
Aramis	Frankrijk	aromahop	7-8,5	3,8-4,5
Elsasser	Frankrijk	aromahop	ca.3-5	ca.3-5
Junga	Polen	bitterhop	10-13	5-8
Lubelski	Polen	aromahop	3-5	2,5-3,5
Marynka	Polen	bitterhop	8-12	10,2-13
Precoce de Bourgogne	Frankrijk	aromahop	3,1-3,7	2,6-3,5
Strisselspalt	Frankrijk	aromahop	2-5	3-5,5
Sybilla	Polen	dubbeldoelhop	6-8	4-7
Tardif de Bourgogne	Frankrijk	aromahop	3,1-5,5	4,5

Verenigde Staten

Naam	Gebruik	Alfazuur %	Bètazuur %
Ahtanum	aromahop	5,7-6,3	5-6,5
Amarillo	aromahop	8-11	6-7
Apollo	bitterhop	15-19	5,5-8
Aquila	aromahop	6,7-8,9	4,1-4,9
Azacca^[6]	aromahop	14-16%	4,0-5,5
Banner	dubbeldoelhop	8,4-13	5,3-8
Bravo	bitterhop	12-14	3-5
Calypso	dubbeldoelhop	12-14	5-6
Cascade	aromahop	6-8	5-5,5
Cashmere	dubbeldoelhop	7,7-9,1	3,3-7,1
Centennial	dubbeldoelhop	7-12	3,5-4,5
Chelan	bitterhop	12-14,5	8,5-9,8
Chinook	dubbeldoelhop	8-13	3-4
Citra	aromahop	9-11	3,5-4,5
Cluster	dubbeldoelhop	6-9	4,5-5,5
Columbus	bitterhop	13-18	4,5-5,5
Comet	bitterhop	9,5	4
Crystal	aromahop	3,5-5,5	4,5-6,5
Delta	aromahop	5,5-7	5,5-7
El Dorado	dubbeldoelhop	14-16	7-8
Equinox	aromahop	14,4-15,6	3-5,3
Eroica	bitterhop	12-15	4,6-5,1
Galena	bitterhop	10-14	7-9
Glacier	aromahop	4-7	8,2
Greenburg	aromahop	5,2	7,2
Horizon	bitterhop	10-17	6,5-8,5
Idaho 7	Aromahop	13-15	4-5
Liberty	aromahop	3-6	3-4
Millennium	bitterhop	15,5	4,8
Mosaic	dubbeldoelhop	11,5-13,5	3,2-3,9
Mount Hood	aromahop	3-6	5-7,5
Mount Rainier	aromahop	6,1	5,7
Newport	bitterhop	13,5-17	7,2-9,1
Nugget	bitterhop	10-14	4-6
Palisade	aromahop	5,5-9,5	6-8
San Juan Ruby Red	aromahop	7	?
Santiam	aromahop	4-7	6-8
Satus	bitterhop	12,5-14	8,5-9
Simcoe	dubbeldoelhop	11-15	4-5
Sonnet	aromahop	4-6	?
Sterling	aromahop	5-9	4-6
Summit	bitterhop	13,5-15,5	4-6
Super Galena	bitterhop	13-16	8-10
Tillicum	bitterhop	12-14,5	9,8-10,5
Tomahawk	zie Columbus
Ultra	aromahop	4-5	3,6-4,7
Vanguard	aromahop	5-7	6-7
Warrior	dubbeldoelhop	15-18	4,5-5,5
Willamette	aromahop	3-6	3-4
Zeus	zie Columbus

Australië/ Nieuw-Zeeland

Naam	Land	Gebruik	Alfazuur %	Bètazuur %
Alpharoma	Nieuw-Zeeland	dubbeldoelhop	5,8-10,9	2,6-4,8
Calicross	Nieuw-Zeeland	dubbeldoelhop	5,8-7,9	4-7,8
Feux-Coeur Francais	Australië	bitterhop	12-16	?
Galaxy	Australië	dubbeldoelhop	13,5-14,8	5,8-6
Green Bullet	Nieuw-Zeeland	bitterhop	10-13	7
Hallertau Aroma	Nieuw-Zeeland	aromahop	7-10	8,5
Kohatu	Nieuw-Zeeland	aromahop	6,8	?
Motueka	Nieuw-Zeeland	aromahop	5-7,5	5-5,5
Nelson Sauvin	Nieuw-Zeeland	dubbeldoelhop	10-13	6-8
Pacific Gem	Nieuw-Zeeland	bitterhop	11-15	8,2
Pacific Jade	Nieuw-Zeeland	bitterhop	12-14	7-8
Pacifica	Nieuw-Zeeland	aromahop	4-8	6
Pride of Ringwood	Australië	bitterhop	9-10,5	5,5-6
Rakau	Nieuw-Zeeland	dubbeldoelhop	9-11	?
Riwaka	Nieuw-Zeeland	aromahop	4,5-8	4-5
Southern Cross	Nieuw-Zeeland	bitterhop	12-14	5-6
Stella	Australië	aromahop	14-16	4-4,5
Sticklebract	Nieuw-Zeeland	bitterhop	13-14	7,5-8,5
Summer	Australië	aromahop	4-7	4,8-6,1
Super Alpha	Nieuw-Zeeland	dubbeldoelhop	10-12	7-8,5
Super Pride	Australië	bitterhop	13,5-15	6,4-6,9
Topaz	Australië	bitterhop	15,5-18	6-7
Wai-iti	Nieuw-Zeeland	aromahop	3	?
Waimea	Nieuw-Zeeland	dubbeldoelhop	16-19%	7-9%

Azië

Op grond van de verspreiding van de hedendaagse genetische variatie, stellen Murakami et al. dat het geslacht Humulus waarschijnlijk in China is ontstaan.^[7] Als aanvullende aanwijzing hiervoor noemen ze dat alle drie de tegenwoordig nog onderscheiden soorten (H. lupulus L., H. japonicus Siebold & Zuccarini [syn. H. scandens (Loureiro) Merrill] en H. yunnanensis Hu) in China voorkomen en dat één ervan endemisch is.
In China wordt sinds 1921 hop geteeld. De eerste variëteit, Hadora werd geïntroduceerd vanuit Duitsland.

China

Naam	Land	Gebruik	Alfazuur %	Bètazuur %
Hadora	China
Qingdao Da Hua	China	bitterhop	6,5	3,5

Japan

Naam	Land	Gebruik	Alfazuur %	Bètazuur %
Furano Ace	Japan	aromahop	8	8
Shinshuwase	Japan	aromahop	4,7-8,3	4-6,1
Sorachi Ace	Japan	dubbeldoelhop	12-16	6,5-7

Afrika

In 1956 werd door The South African Breweries Hop Farms Ltd (sinds 2016 deel uitmakend van Anheuser-Busch InBev) begonnen met een kweekprogramma. De bedoeling was om nieuwe variëteiten te kweken aangepast aan het klimaat en de mindere uren daglicht in de regio (Outeniqua Country, George), Zuid-Afrika. In 1972 werd Southern Brewer op de markt gebracht en dit was de belangrijkste hopvariëteit die de volgende 20 jaar in Zuid-Afrika geteeld werd. Omdat er te weinig uren daglicht zijn rond de evenaar, moest men met kunstlicht werken om deze hop te kunnen telen. Pas in 1992 werden twee nieuwe varianten gekweekt, Outeniqua en Southern Promise, die konden groeien met minder daglicht.^[8]

Naam	Land	Gebruik	Alfazuur %	Bètazuur %
Outeniqua	Zuid-Afrika	bitterhop	12-13,5	4,1-5,1
Southern Brewer	Zuid-Afrika	bitterhop	9-10,5	3,6-4,5
Southern Promise	Zuid-Afrika	dubbeldoelhop	9,5-11,5	3,6-5,4
Southern Star	Zuid-Afrika	bitterhop	12-14	4,8-5,2

Cijfers hopproductie

Land	Hopproductie in ton (t) 2018	Hopproductie in ha 2018	Percentage^[9]
Verenigde Staten	49.282	23.202	41,7%
Duitsland	41.794	20.144	35,4%
Tsjechië	5.126	5.020	4,4%
China	7.548	2.302	3,8%
Polen	3.208	1.662
Slovenië	3.078	1.667
Australië	1.582	652
Verenigd Koninkrijk	1.377	948
Spanje	900	536
Frankrijk	864	496
Nieuw-Zeeland	794	531
Zuid-Afrika	754	427

België	282	183
Wereldtotaal	118.105	60.311