Een legatus pro praetore (ook wel legatus proconsularis genoemd) was in het Imperium Romanum een magistraat, die was aangesteld door de princeps als assistent van een proconsul (ex-consul) die een senatoriale provincia bestuurde. Er stonden drie legati pro praetore onder zo'n proconsul en zodoende had de princeps toch een zekere controle over de senatoriale provinciae.
Bibliografie
- C. de Koninck, art. Legatus proconsulis, in C. de Koninck, Beknopte encyclopedie van het Romeinse recht, Antwerpen - Apeldoorn, 2000, p. 292.
- P. Kehne, art. Legatus, in NP7 (1999), klm. 5-6.
- B.E. Thomasson, Legatus. Beitrage zur romischen Verwaltungsgeschichte, Stockholm, 1991, pp. 55ff.
- L. Schmitz, art. Legatus, in W. Smith, A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, Londen, 1875, pp. 677‑679.