Een stećak (Cyrillisch: Стећак) of in het meervoud stećci (Стећци) is een typische monumentale middeleeuwsegrafsteen in gebruik bij de Bosnische Kerk in het gebied dat heden Bosnië en Herzegovina vormt, en aanliggende gedeelten van Kroatië, Montenegro en Servië. De oudste stećci dateren uit het midden van de 12e eeuw, het merendeel stamt uit de 14e en 15e eeuw. De traditie van deze grafstenen ging verloren na de verovering van de Balkan door het Ottomaanse Rijk in het begin van de 16e eeuw. Tegenwoordig zijn er nog zo'n 60.000 van in Bosnië en Herzegovina, 4.400 in Kroatië, 3.500 in Montenegro en 4.100 in Servië. In totaal gaat het om stećci-grafstenen op meer dan 3.300 kerkhoven, waarvan evenwel meer dan 90% zich in slechte staat bevindt.
locaties van de UNESCO sites
Van de 28 als werelderfgoed erkende necropolissen die samen 4.000 stećci-grafstenen tellen, bevinden er zich 20 in Bosnië en Herzegovina, 2 in Kroatië, 3 in Montenegro en 3 in Servië.
.svg){kind=small}
